بوی مومیایی می دهد
سر شاعران سمت ما
مرثیه را شور می دهند
در مفاعیلن فعولن
و خنده دارترین واژه ها در شعر
وطن و میهن ما شد
شیخ و مفتی و ازین گونه واژه ها
ماسیده بر نردبان شاعران فسیلی
که باند مومیایی ِ اخلاق
دهانشان را بسته
برای آن فریادی که تو می خواهی بشنوی
ای نسل ِ بعد از من
در این عادت ِ به نا امیدی
من کنارت ایستاده ام
و در شدن های ِ انهدامم
مرثیه نمی خوانم
نسل بعد از من
