در سال ۸۸ زمانی که رژیم دست به بازداشت گسترده اصلاح طلبان و میلیونها مردم مخالف و معترض به جمهوری اسلامی را سرکوب کرده بود نه شرایط داخلی مانند امروز در سال ۹۶ بوده است و نه شرایط جهانی و نه شرایط منطقه ای و جنگهای نیابتی مستقیم و غیر مستقیم جمهوری اسلامی و نه طرفداران اصلاح طلبان درون حکومتی از جنس طرفداران درون حکومتی احمدی نژاد بوده اند .
جمهوری اسلامی ارزیابی کاملی از میزان و قدرت تشکیلاتی اصلاح طلبان داشته است اما از میزان قدرت تشکیلاتی وامکانات تیم احمدی نژاد را ندارد.
رژیم اسلامی ایران ، همچنان که آیت الله شریعتمداری و بعدها منتظری و بعدها اصلاح طلبان را از قطار انقلاب پیاده کرده است اکنون نیز در پی پیاده کردن کامل احمدی نژادها از قطار انقلاب است در هر دوره حاکمیت از درون ریزش کرده است و خود موجبات انشقاق و بی اعتمادی یاران دیروز خود و تبدیل آنها به مخالف یا حتی دشمن خود کرده است .
رژیم تصور می کند به دلیل اینکه احمدی نژاد رقیب سیاسی انتخاباتی موسوی و کروبی بوده است بنابراین مردم فعال در جنبش سبز آن حوادث را فقط از چشم احمدی نژاد می بینند و نه از کل جاکمیت جمهوری اسلامی که خامنه ای در راس آن قرار داشت و دارد.
طبیعی است که اختلافات گروه های مافیایی درون حکومتی آنها را به چنین جدال ها و رویارویی می کشاند و بحث منافع مردم نمی باشد و روحانی در دور دوم اثبات کرده است که رای من کو در سال ۸۸ مطالبه ای اساسی نبوده است که باعث تغییر و تحولات چشمگیری در زندگی سیاسی ، اقتصادی ،احتماعی و فرهنگی آنان گردد. روحانی اثبات کرد ه است که اصلاح طلبان نیز مانند کل حاکمیت شیادانی بیش نیستند و مردم در اقدامات عملی و در هر فرصتی و در تحت هر نامی باید مبارزات خیابانی را آغاز کنند و بدانند که رژیم شدیدا در ضعف و بحران داخلی و منطقه ای و تا حدی جهانی بسر می برد.
نباید فراموش کرد که در بین رئیس جمهورهای حکومت اسلامی فقط این احمدی نژاد بوده است که طرفداران زیادی در کشورهای ضد امپریالیستی داشته و حتی در بین مردم عادی مخصوصا مسلمانان و هر گونه حبس یا محاکمه او مصادف با ریزیش پایگاه اجتماعی جمهوری اسلامی در اذهان جهانی خواهد بود و حتی با فاشیستهای جهانی روابط حسنه ای داشته اند و برای آنها در ایران کنفرانس جهانی تشکیل مَی دادند.
آنچه باید مورد توجه قرار گیرد این است که مشکل مردم ایران با کل حاکمیت است و نه فقط با احمدی نژاد و در این سالها بخوبی آموخته اند که از هر روزنه ای برای ضربه زدن به کل حاکمیت باید استفاده کنند و فرصت ها را از دست ندهند و در تعمیق اختلافات باندهای مافیایی رژیم بکوشند.