کروپُتکین خاستگاه قانون را نخست در خرافات بدوی و بعد در احکام فاتحان پی می‌گیرد. قوانین واقعی ما که اکثر مردم طبق آن‌ها زندگی می کنند ، نه هیچ کدام از این‌ها ، بلکه آداب و رسوم نامکتوبی هستند که از نظر تاریخی مقدم بر قوانین مکتوب هستند و حتی میان حیوانات هم وجود دارند. پهلو به پهلوی آن‌ها ، قوانین مکتوبی هستند که فقط بدین خاطر محترم شمرده می شوند که در حفاظت علیه هوا و هوس های پادشاهان ریشه دارند. اما برابری در پیشگاه قانون ، که اساس آن قوانین اعلام می شود ، دروغی بیش نیست. ما اکنون سرشت طبقاتی آن ها را می دانیم. ظاهر آن‌ها با گنجاندن دو رشته کنترل،مغشوش شده است؛ رسوم اجتماعی و امتیاز طبقاتی: «قتل مکن و مالیات را بپرداز!»
امروزه اکثر قوانین یکی از این دو هدف را دارند ؛ یا حفاظت از مالکیت خصوصی-یعنی حفاظت از تصاحب ناعادلانه نیروی کار دیگران -یا حفظ دم دستگاه حکومت که از مالکیت محافظت می کند. حفاظت از اشخاص یکی از کارکرد‌های بسیار بی اهمیت قانون است. اکثر جرایم علیه شخص به هدف سرقت ثروت یا اموال گران‌بهای او هستند. اگر تمام قوانین حفاظت از شخص را فسخ کنید، جنایات از روی انتقام یا سودا افزایش نمی یابند. («بلکه تمام آن‌ها با هدف دزدیدن چند اسکناس یا سکه از آن شخص فقیر یا ثروتمند صورت می گیرد.»)
در رابطه با قوانین به اصطلاح «لیبرال» برسی ها نشان می دهد که اکثر آن‌ها صرفا محدودیت های پیشین بر آزادی را فسخ می کنند.
الغای تمام قوانین از طریق اجتماعی کردن اموال و کنترل اجتماعی تنها از طریق آداب و رسوم(نوین) و آموزش(همگانی و علمی) ؛ این‌ها استدلالات کروپُتکین هستند…
ص ۲۴۹ و ص ۲۵۰
راجر.ن.بالدوین ، یادداشتی بر جزوه و مقاله «قانون و اقتدار» پیتر کروپُتکین
آنارشیسم:فلسفه و آرمان
پیتر کروپُتکین
راجر.ن.بالدوین ، هومن کاسبی