در چنین روزی، ۲۱ فوریه ۱۹۳۶، شین چاه هو، آنارشیست کره ای در زندان درگذشت.
شین چاه هو، یکی از بنیانگذاران آنارشیسم در کره در سال ۱۸۸۰ در چونگجو، استان چانگچونگ متولد شد.
او و شریک زندگی اش توسط پلیس ژاپن دستگیر شده بودند و او به دلیل عضویت در یک سازمان مخفی به ۱۰ سال کار سخت محکوم شد.اما قبل از اینکه بتواند محکومیت خود را کامل کند، در زندان دیرن درگذشت.
او برجسته‌ترین روزنامه‌نگار کره‌ای بوده است و به خاطر ویژگی‌های خاص خود شهرت زیادی داشت. به عنوان مثال،هر گاه صورت خود را می شست، ایستاده این کار را انجام می داد و در نتیجه همیشه خود را با آب خیس می کرد. وقتی یکی از او پرسید مشکل چیست، پاسخ داد: چون تا روز مرگم سرم را برای کسی پایین نمی‌آورم!
او در مانیفست خود درباره «تقابل تخریب و سازندگی» می‌نویسد: «مسیر انقلابی از ویرانی آغاز می‌شود، بنابراین راه‌های جدیدی برای پیشرفت باز می‌شود. با این حال، انقلاب در تخریب متوقف نمی‌شود. هیچ تخریبی بدون ساخت و ساز وجود ندارد، هیچ سازندگی وجود ندارد. بدون تخریب… در ذهن انقلابی، این دو به طور جدایی ناپذیری به هم مرتبط هستند: تخریب، ساخت و ساز.’
شین چاه هو برای اولین بار در سال ۱۹۲۸ وارد جنبش آنارشیستی شد، زمانی که به اتحادیه آنارشیست های شرقی که در نانکینگ توسط برادران لی جونگ-کیو و لی ائول-کیو سازماندهی شد، پیوست. اعضا از چین، کره، ژاپن، تایوان، فیلیپین، هند، ویتنام و در واقع انترناسیونال آنارشیست آسیایی بودند.
با این حال، طرفداری شین از آنارشیسم از خیلی قبل از آن حدس می زنیم. زیرا زمانی که در سال ۱۹۲۳ برای تهیه مانیفست انقلابی کره آمد، آشکارا یک آنارشیست بود.
در سال ۱۹۴۵ به دنبال شکست ژاپن، برخی از رفقای سابق شین چاه هو از جمله چونگ هوا آم و لی هایو در شانگهای انتشاراتی تأسیس کردند که به یاد او آن را «مدرسه مطالعاتی شین چاه هو» نامیدند. در اینجا تا سال ۱۹۴۹ مطالب و آثار تاریخی آنارشیستی را چاپ و منتشر می کردند تا اینکه توسط کمونیست ها بسته شد.
کانال تلگرام « آرشیو گاهشمار آنارشیستی»