Translated by Hasse-Nima Golkar

سیستم نوین خودمختاری زاپاتیستا

تلاش می نمایم تا برای شما چگونگی استقلال در ساختار نوین و بازسازماندهی در جامعه های خودمختار زاپاتیستا را تشریح نمایم. و در فرصت دیگری، توضیحات بیشتری در باره ی جزئیات ارزیابی های انتقادی از شهرداری های خودمختار «م.ا.رِ.ز» و شوراهای حکومت خوب «ج.ب.گ» – چه خوب یا بد – خواهم داد؛ هر چند رویکردِ عَملی (پراتیک) با اهمیت تر از اینها می باشد. البته اگر در مراسم جشن سالگرد شرکت نمائید، در آنجا با تماشای نمایشنامه ها، شنیدن موسیقی و شعر، با هنر و فرهنگ این فاز جدید از مبارزات ما آشنا خواهید شد، و گرنه عکس و فیلم های مربوطه از طریق رسانه های تصویری در اختیار شما قرار می گیرد. اینک برای شما تشریح می نمایم:

اوّل – پایگاه اصلی، حکومت خودمختار محلی «گ.ا.ل» به عنوان نهادی پایدار می باشد که بدون این، سایر ساختارها توانائی انجام هیچ کاری را ندارند.

«گال» به عنوان هسته ی اصلی خودمختاری در هر یک از جوامع وجود دارند که توسط پایگاه های پُشتیبانی کننده ی زاپاتیستا، به حیات خود ادامه می دهند و هر کدام از آن ها توسط عاملین و کُمیسیونرها که تابع تمامی مُجتمع های مستقل در شهرها، مَزرعه ها ، کِشتزارهای کوچک ( خُرده مالک)، کُلکتیو ها، محله ها، منطقه ها، … و یا هرآنچه خودِ مردم برای آنها نامی انتخاب می کنند، هماهنگ می شوند.

هر «گال» امکانات منابع سازمانی خودمختار (مانند مدرسه ها و کلینیک ها) و روابط با زیر مجموعه های بخش ها ی شهریِ نزدیک به هم، که غیر زاپاتیستی هستند را کُنترل می نماید. این کنترل، شامل پرداخت دُرستِ دستُمزدها و یا امکان إرتکاب خطاهای احتمالی نظیر وجودِ سوء مُدیریت و فساد می باشد که در این صورت موظف به شناسائی و گزارش دهی می باشند. آنها همچنین موظف به  شناسائی و معرفی نهاد هائی هستند که خواهان پُشتیبانی شدن توسط مقامات زاپاتیستا و یا استفاده از کومک آنها به نفعِ اهدافِ خودشان می باشند. بنابراین، اگرپیش تر تنها چند دو جین «مارِز» یعنی شهرداری‌های خودمختار زاپاتیست های شورشی وجود داشت، اینک هزاران گالِ زاپاتیستا بوجود خواهد آمد.

دوّم – بر پایه ی نیاز، مشکلات و پیشرفتِ «گال» های گوناگون که به نهادهای زاپاتیستا مُتصل و در آنها مُتشکل می شوند.

مجموعه ی حکومت خودمختار«ث. گ. ا. زِد» پس از شرکت در جلساتِ بحث و گفتگو در موضوعاتی به توافق می رسند که  ضمنن مورد علاقه گال های مُتصل به زاپاتیستا نیز می باشند. پس از توافقات و تصمیم گیری ها، حکومت های خود مختار هر یک از جامعه ها، نهادهای اداری را برای شرکت در یک «مَجلس» فرا می خوانند. در این جا، با حضور نمایندگان هماهنگ کننده در سطح هر منطقه (ث. گ. ا. زِد)، طرح ها و نیازهای پیشنهاد شده مربوط به خدمات بهداشتی، آموزشی، کشاورزی، دادگستری، بازرگانی و … به تصویب می رسند و یا رَد می شوند. نمایندگان حکومت های خودمختار دارای هیچگونه اقتداری نیستند بلکه تنها وظیفه ی آنان، اطمینان حاصل کردن از انجام شدن کارهای درخواست شده توسط «گال» و یا دیگر اُموری که برای زندگی در جامعه ضروری تشخیص داده شده، می باشند. به عنوان مثال: راه انداری کَمپین هائی برای داروهای پیشگیری کننده و واکسیناسیون، کارزار علیه شیوع بیماری در یک منطقه خاص (آَندِمی)، کلاسهای آموزشی و همچنین دوره های تخصصی مانند آمورش تکنیسین آزمایشگاهی، جشنواره های سُنتی و غیره.

هر منطقه ی «ث. گ . ا. زِد» مُدیران مربوط به خود را دارد که مسئول فراخوان دادن برای مجلس در صورت بروز مسائل فوری یا مشکلاتِ مَردم چندین جامعه را تحت تأثیر قرار می دهند، میباشد. همان مناطقی که پیش تر دارای دوازده هیئت مُدیره در حکومت های خوب بود، اکنون به صد ها افزایش می یابد.

سوّم –  سپس مجلس ها ی مجامع مشترک در ارتباط با حکومت های خودمختار زاپاتیستا – «ا. ث. گ. ا. زٍد» – را دنبال می کنید.

همانجا که پیش تر به عنوان مناطق محدوده شناخته می شد؛ هیچگونه اقتداری (آتوریته) نداشتند، اما وابسته به  «ث. گ. ا. زِد» و این نیز، وابسته به «گ. ا. ل» بود. «ا. ث. گ. ا. زِد» نقش فراخوان  دادن برای شرکت در تجمّعات را داشته و در صورت لزوم، مدیریت مجالسِ مناطق محدوده مطابق با خواسته های «گال» و «ثگا ز» را به عهده می گیرد. این نمایندگان، در کاراکول ها (هسته های حَلزونی) استقرار دارند اما مابین مناطق، با مورد توجّه قرار دادن چگونگی تقاضاهای مردم به گونه ای سیّار، در رَفت و آمد هستند.

چهارم – به گونه ای که در پراتیک (کارِ عملی) مشاهده می شود، امور فرماندهی و هماهنگی از خودمختار ها ی «جی.بی.گ» و «م.ا.رِ.ز» (ساختار قدیم) به شهر ها و جوامع، یعنی «گ.ا.ل» ها (ساختار جدید) مُنتقل می شوند.

محدوده ها «ا. ث. گ. ا. زِد» و مناطق «ث. گ. ا. زِد» توسط حکومت مردم هدایت می شوند که از یک سو، می بایستی در برابر همدیگر پاسخگو باشند و از جانب دیگر، رَوِشی را برای برطرف ساختن نیازهای یکدیگر از قبیل؛ بهداشت، آموزش، عدالت، غذا و همچنین مسائلی که در وضعّیت اضطراری در اثر بروز فجایع طبیعی، بیماریهای همه گیر(پاندِمی)، تجاوز به خاک، جنگ ها، و سایر بَدبختی ها که سیستم سرمایه داری به همراهِ خود می آورد، جستجو نمایند.

پنجم –  ساختار و نظم و ترتیب «ئی.زِد. اِل. اِن» (ارتش آزادیبخش ملی – زاپاتیستا) بازسازی و سازماندهی مُجدد شده است تا بتواند نیروی دفاعی وامنیّت در شهرها و ( کُره) مادر زمین را در هنگام بروز خشونت ها، حملات، پاندمی (شیوع بیماری های همه گیر)، ضربه زدن به شرکتهائی که طبیعت را تخریب می کنند، اشغال نظامی کوچک و بزرگ و دیگر بلایای طبیعی و فجایع جنگهای هسته ای افزایش دهد.

ما به گونه ای خود را آماده کرده ایم که حتا مردم مُنزوی از یکدیگرهم بتوانند به بقاء خود ادامه دهند.

ششم – ما درک می کنیم که برای هَضم و جَزم این سیستم، دُچار مشکل می شوید و لازم است که برای فهمِ آن، تلاش کُنید. برای ما مدت ده سال به درازا کشید تا دراین باره فکر کنیم و سه سال از این زمان را مشغول آزمون های پراتیک (اقدامات عملی) برای آماده شدن بوده ایم. ما می فهمیم که ذهن شما دُچار سَردَرگّمی و سَرگیجه شده است. به همین دلیل لازم است که مسیر فکریِ خود را تغییر دهید. البته، تنها با نگاه به دوردست،عقب و جلو، قادر خواهید بود تا گامِ کنونی، قابل دَرک گردد.

اُمید ما بر این است مُتوجه باشید که این ساختار نوین خودمختاری می باشد و ما اینک در حال آموختن هستیم و مدتی به طول خواهد انجامید تا به خوبی و سلامتی در این راه قدم برداریم.

در واقع ، تنها هدفِ بیانیه این است تا به شما گوشزد نماید که خودمختاری زاپاتیستا ادامه داشته و در حال پیشروی می باشد، و فکر می کنیم که برای شهر ها، جامعه ها، مکان ها، بخشهای نزدیک به هم، کُلکتیوها، کِشتزارهای کوچک، مزرعه ها و هر جائی که مردم زندگی می کنند، این بهترین پایگاه پُشتیبانی از جانب زاپاتیستا باشد. این تصمیم، با در نظر گرفتن ایده ها، پیشنهادات، انتقادات وانتقاد از خود، اِتخاذ شده است.

بنابر آنچه که مشاهده خواهد شد، این نخستین گام جدیدِ خودمختاری برای به چالش کشیدنِ مخوف ترین هیولای چند سَر، ویرانگر، جنون آمیز که کسب و کارش جنگ افروزی و تجاوز نظامی است می باشد.

برای ما هیچگونه مرزهای جغرافیائی وجود ندارد و هر آنچه در هر گوشه ای از این کُره اتفاق می اُفتد، بر ما تأثیر گذاشته، نگرانمان  کرده و باعث اذیّت و آزارمان می شود. ما می خواهیم به انسان ها در حّد توانمندی بسیار کمِ خود، صرف نظر از رنگِ پوست، نژاد، ملیّت، باور، ایدئولوژی و زبان، یاری برسانبم و پشتیبان آنان باشیم.

هر چند ما زبان های زیادی را نمی فهمیم، یا با فرهنگ و رَوش زندگی آنها آشنائی زیادی نداریم، اما می خواهیم که چگونگیِ رَنج، دَرد، غَم و خشم ارزشمندی که سیستم به آنها تحمیل می کند را، درک نمائیم.

ما می دانیم که چگونه بخوانیم و به نِدای قلب همنوعان خود گوش فرا دهیم. ما در تلاش هستیم که به آموختن از داستان ها و مبارزات آنان ادامه دهیم. این، نَه تنها بخاطر دانائی از چگونگی رنج  کشیدن ها ئی است که قرن ها با آن دست به گریبان بوده ایم، بلکه پیش از هر چیز به دلیلِ اهمیت سی سال مبارزه برای زندگی کردن می باشد. طبیعتن در درازای این سال ها، مرتکب اشتباهات فراوانی شده ایم، اما همچنان اطمینان داریم که در یکصد و بیست سال آینده کارهای بیشتری انجام خواهیم داد. ما هرگز تسلیم نمی شویم و مسیرمان را تغییر نمی دهیم و خود را به هیچ چیز نمی فروشیم. ما همواره، زمان و رَوش مُبارزاتمان را با نگاهی انتقادی مرور و بررسی خواهیم نمود.

چشم‌، گوش‌، مَغز و قلب‌های ما همیشه آماده برای آموختن از دیگرانی است که گرچه در بسیاری از خیلی چیزها متفاوت هستیم، امّا دغدغه‌ها و آرزوهای ما برای دموکراسی، آزادی و عدالت شبیه به یکدیگرهستند و ما همواره در جستجوی بهترین ها برای مردم خود و زیر مجموعه های جوامع مان تلاش می کنیم. برای همین است که ما زاپاتیستا هستیم.

تا هنگامی که در هر گوشه از این کُره زمین دَستکم یک نفر، یک زاپاتیست وجود داشته باشد، ما با شورش و مقاومت، به مبارزه ادامه خواهیم داد. دوستان و دُشمنان و هر فردی که هیچکدام ار این ها نیست،  آن را مشاهده خواهند نمود.

برای لحظه ی اکنون.

از کوهستان های جنوب شرقی مکزیک

جانشین فرمانده شورشی، موئی سِس

مکزیک، نوامبر۲۰۲۳

برای ۱۰، ۲۰، ۳۰ ، ۴۰ ، ۵۰ سال آینده

پی نوشت: در اینجا این تصویر را ضمیمه می کنم شاید کمی به فهم شما کمک نماید.

[pdf-embedder url=”https://anarchistfront.noblogs.org/files/2023/11/zapatista-system.pdf” title=”zapatista system”]