متاسفانه، پس از کشته‌شدن عارف قنبرزهی، رفیق ۱۵ ساله‌مان، در قیام زن زندگی آزادی توسط عوامل امنیتی رژيم، یکی دیگر از رفقای فدراسیون عصر آنارشیسم را هنگام فعالیت آنارشیستی در تصادف ماشینی از دست دادیم.

رفیقمان متولد دهه هفتاد بود. پدرشان یک کارگر معمولی بود که بخاطر فقیری و نداشتن پول شیمی‌درمانی زودمرگ شدند و رفیقمان از سن یازده‌سالگی مجبور به کارگری شد.

سه سالی میشد که رفیقمان با گروهی که کتاب‌‌های آنارشیستی را مجانی به مخاطبان می‌فرستاند آشنا شد و فعالیت‌های آنارشیستی را از آنجا آغاز کرد. رفیقی با سواد و مطالعه که مطالب سایت عصر آنارشیسم را به شدت دنبال میکرد. او یک فمینیست و حامی حیوانات، یک گیاه‌خوار، و آنارشیست ذاتی بود. همیشه بی‌هراس در مبارزه و جنگ‌های خیابانی بودند. زمانی که یکی دیگر از رفقای ما زخمی شدند، او رفیق زخمی را به بیمارستان رساندند و در کنارش بودند.

رفیقمان همیشه میگفت که به سی و پنج‌سالگی نمی‌رسم و دوست دارم که مرگم ارزشی داشته باشد یا با زندگیم تغییری ایجاد کنم.

رفیق ما کارگر و تنها نان‌آور برای مادر و خواهر خویش بود. خانواده ایشان برای دفن و مراسم سوگواری نیاز به کمک دارند.

با مبارزات ما همیاری کنید:
https://asranarshism.com/fa/%da%a9%d9%85%da%a9_%d9%85%d8%a7%d9%84%db%8c/