امروز سالمرگ فردی است که خود را «امام» خواند،اما بیش از همه، بت موهوم قدرت بود؛
بتی که بر گردن انسان‌ها زنجیری از جنس خرافات آویخت.

خمینی، نماد هر ساختار مطلق، هر «واجب» و «حرام»، پوششی برای خاموش‌کردن عقل و رهایی از زندان…

او آزادی را گروگان گرفت، تا انسان را به ابزار ایدئولوژیک خود بدل کند.
حجاب اجباری، ممنوعیت موسیقی، زندان و اعدام،همه تلاش‌هایی بودند برای شکست فرد، تا شبح قدرت خود را جاودانه سازند.

او رفت، اما فرزندان ناخلفش یعنی: «وظیفه شرعی»، «تقید»، «خدا» در پسمانده او،یعنی جمهوری خونخوار اسلامی، هنوز زنده‌اند.
ما باید این اولاد ناپاک دینی/سرمایه داری را بکشیم، و بر سر در هر مسجد و دولتخانه ای دار بزنیم.

سالمرگ خمینی برای ما، یادآور مرگ بت‌هاست، آغاز تولد آزادی‌های بی‌قید و شرط.