سرکوب فزاینده با موانع کمتر، جنگ زدگی و ویرانتر شدن خانه، رکود و قحطی ؛نعمات جنگ برای چه کسانی و تشدید فلاکت برای چه کسانی؟
سرکوب مخالفان در ایران شدت گرفته و اجرای احکام اعدام و بازداشت منتقدان، حتی علیه آنان که صرفاً به برخی سیاست‌های حکومتی نقد دارند، فزونی یافته است. حکومت با بهانه‌هایی چون «هم‌سویی با دشمن» یا «خدمت به منافع بیگانه»، سرکوب را توجیه و تشدید کرده است. از سوی دیگر، رکود اقتصادی، بیکاری گسترده به‌ویژه در میان اقشار ضعیف، و قطعی مکرر آب و برق، به‌خصوص در مناطق حاشیه‌ای و جنوب شهرها، زندگی مردم را به بحران کشانده است. جنگ نه‌تنها به رهایی از حکومتی که ریشه فلاکت و ویرانی میهن دانسته می‌شود منجر نشد، بلکه آن را بیش از پیش سرکوبگر کرد.
برای حکومت، جنگ به‌سان نعمتی بود که موانع پیشین را برای سرکوب، شکنجه و اعدام کاهش داد. اما در کنار حکومت، گروهی دیگر نیز از این اوضاع سود برده‌اند: «سراب‌فروشان»آنان که با وعده‌های فریبنده، ساده‌لوحان را به امید «فرج» و ناجی استعمارگر دلخوش کردند. آن‌ها دونالد ترامپ را به‌مثابه فرشته نجات ایران معرفی کردند؛ همان ترامپی که در کمتر از ۲۴ ساعت از شعار «ایران را دوباره باشکوه می‌کنیم» به تأکید بر آتش‌بس و نفی هرگونه قصد برای سرنگونی جمهوری اسلامی چرخش کرد. با این حال، سراب‌فروشان نه‌تنها از فریب مردم دست نکشیدند، بلکه مخالفان جنگ را مقصر این وضعیت جلوه دادند؛ گویی ترامپ و نتانیاهو قصد سرنگونی رژیم را داشتند و به درخواست کسانی که جنگ را نه عامل نجات که عامل تشدید فلاکت می دانستند، از آن منصرف شدند!
اکنون ما، در تنگنای چندگانه گرفتاریم: از یک سو، با رکود اقتصادی، گرانی، قطعی آب و برق، و تشدید سرکوب و اعدام مواجهیم؛ از سوی دیگر، هرگونه اعتراض ما با برچسب «عامل اسرائیل» از سوی حکومت یا «عامل جمهوری اسلامی» از سوی اپوزیسیون‌نماهای سراب‌فروش سرکوب می‌شود. این چرخه باطل، ما را در میانه دو نیروی متضاد، اما همسو در سرکوب، گرفتار کرده است.
در چنین اوضاعی بسیاری دچار نوعی خودسانسوری یا هراس از برچسب‌ها می شوند، گروهی از ترس “عامل دشمن/ اسرائیل/آمریکا نامیده نشدن از اعتراض، دادخواهی و حتی انتقاد به اوضاع فجیع فعلی صرف نظر می کنند و گروهی از ترس ” مزدور یا هوادار آخوند ” نامیده نشدن به سراب فروشان اعتراض نمی کنند.
تفهیم این مهم که این نه یک دو قطبی بلکه دوروی یک سکه است که پناه به هر سوی آن نتیجه ای جز درجا زدن و حتی فجیع تر شدن اوضاع ندارد و در واقع راه درست بسیار دورتر از هر دو چاله مشهور است ، در چنین اوضاعی بسیار دشوار اما ضروری است.
ضروری است که یادآوری کنیم برای رسیدن به آزادی راهی دشوار و دراز اما ممکن در پیش رو داریم و نباید در هیچ یک از دو دام که در نزدیکی ما قرار داده اند بیافتیم.
نه به حکومت ویرانگر و نه به شبه اپوزوسیون سراب فروش، راه ما با خودساماندهی ، تشکل و پشتیبانی از همرزمان واقعیمان هموار می شود.
زندانیان و خانواده هایشان را حمایت کنیم ، علیه اعدام و شکنجه بجنگیم و برای درمان آسیب دیدگان اعدام و شکنجه تلاش پیوسته داشته باشیم، این گام درست به سوی آزادی است و چراغی که ما را از به چاه فتادن نجات خواهد داد.
#قیام_علیه_اعدام_وشکنجه
ششم مُردادماه ۱۴۰۴