هی، می‌تونم یه کار پیدا کنم؟
👔 مرد پولدار:
نه متأسفم، فقط بهترینا استخدام میشن.
👨🦽:
پول کمک‌هزینه‌ی معلولیتم کفاف زندگی رو نمیده.
👔:
تنبلی بسه. خودت رو جمع‌وجور کن و از صفر شروع کن. کاش منم هر ماه پول مفت می‌گرفتم. من ماهی ۷۷۰ دلار کار می‌کنم. کسی بهت بدهکار نیست.
👨🦽:
من فقط یه جا برای زندگی می‌خوام. پولی که بابت معلولیت می‌گیرم حتی نصف اجاره‌ی خونه هم نیست. برای همینه که باید کار کنم.
👔:
به همون خرده‌پول‌هات راضی باش. کسی دلش نمی‌خواد ببینتت و یاد مرگ خودش بیفته. تازه اگه سر کار هم بری و آسیب ببینی، خرج اضافی میشی.
👨🦽 (با اسلحه، نقل از اما گلدمن):
«اگه کار خواستی و بهت ندادن، نون بخواه.
اگه نونم ندادن، خودت نون رو بردار.»
👔 (جیغ‌زنان):
هی! نمی‌تونی این کارو بکنی، این غیرقانونیه!
این کمیک درواقع تمسخر نظام سرمایه‌داریه که دائم از مردم می‌خواد «تلاش کنن» اما خودش هیچ حمایتی از فقرا نمی‌کنه (معلول استعاره ای از اشخاص تحت سلطه سرمایه داره)، و وقتی کسی بخواد حقش رو بگیره، قانون یک دفعه با وجدان میشه و جلوش رو میگیره.
و اینجاست که عده ای میشن دزد بد قصه ها و عده ای قربانیان مظلوم و متمدن.