اوّل نوامبر  کوبانی  مقاومت  زن زندگی آزادی

نویسنده: هاسّه-نیما گُلکار

کوبانی، نه فقط نام شهری در شمال سوریّه، بلکه نامی است برای اِراده‌ی آزادِ انسان در برابر ماشین‌های قدرت و سُلطه. در روزهائی که هیولای دولت اسلامی (داعش) از دِل بُحران‌های سیاسی و نظامی خاورمیانه زاده شد، مردم کوبانی – زنان و مردان، پیر و جوان – بدون إتکّا به دولت یا ارتشِ رسمی، از دلِ شوراها و خودسازمان‌یابی جمعی، شهری را از دلِ تاریکی بیرون کشیدند.

کوبانی یادآور آن است که مُقاومت مردمی، زمانی که بر پایه‌ی برابری، خودمُدیریّتی و رهائی جِنسیتی بنا شود، از هر ارتش و دولتی نیرومندتر است.
در روز جهانی کوبانی، جهان نه فقط نَبردی نظامی را به یاد می‌آورد، بلکه تجربه‌ای را جشن می‌گیرد که در آن مردمِ خود بدون دولت، با إتکا به همبستگی، زمین را از نو مَعنا کردند.

زنانِ مُبارز کوبانی، با سِلاح دَر دَست و أندیشه‌ای رَهائی در ذِهن، تصویر جهانی تازه از آزادی را تَرسیم نمودند؛ آزادی‌ای که از پارلمان‌ها و مَرزها عبور می‌کُند و در چهره‌ی انسان‌هائی دیده می‌شود که تصمیم گرفته‌اند خود سرنوشت‌شان را رَقَم بزَنَند.

کوبانی، صدائی است علیه هر نوع سُلطه؛ چه به نامِ دین، چه به نامِ دولت، چه به نامِ سرمایه.
و هر سال، در اوّل نوامبر، ما این صدا را تکرار می‌کنیم:

کوبانی، و هر جائی که مردم برای آزادی و برابری می‌جَنگند، یادآور این حقیقت است که اُمید و مُقاومت هرگز خاموش نمی‌شوَند.

مُقاومت، زیباترین شکلِ زیستن است!