نویسنده: راوی
احمد بالدی یک جوان بیست ساله
و همان جان آرزومند،
در اهواز و در جغرافیای ایرانی در اثر خودسوزی اعتراضی در حال مرگ است
و اگر زنده بماند هفتاد درصد بدن اش سوخته خواهد بود
ماموران شهرداری به او که برای بسته نشدن دکه کوچک خانوادگی شان التماس و تهدید به خودسوزی می‌کرد گفتند که خودت را بسوزان و خندیدند
و او خودش را آتش زد.
این گزارش و خبر هیچ تحلیل اضافه ای ندارد. و همه چیز بر همگان روشن است هر واژه ای که در تحلیل کردن صرف به جای عمل کردن هدر می شود جان جوانان دیگر را می‌گیرد
یگانه راه پیشرو ما، ایستادن و مبارزه ای همه جانبه با ستمی است که بر سر همه ی ما می ریزد.
این ایستادن تنها در یک تظاهرات خیابانی معنا نمی شود
بلکه در خلاقیت های روزانه جاری است.
از همان سنگری که ایستاده ایم
و با آنچه در ید داریم بر این ظلم و مشابه اش بشوریم و بجنگیم و امکان زندگی کردن را پس بگیریم.
