نویسنده: هاسّه-نیما گُلکار
بُحران بسیار شدید و عمیق اجتماعی-اقتصادی-فرهنگی-سیاسی حاصل شده از دولت اسلامی-شیعی حاکم بر جغرافیای ایران، به تدریج حکومت را به آستانه ی فروپاشی و سقوط نزدیک تر نموده است. بر همین پایه، رژیم فاشیستی حاکم با دست زدن به هراس اَفکنی بخاطر دخالتگری و اعتراض های رو به افزایشِ اقشار گوناگون زحمتکش در جامعه و برای ممانعت از سُرعت بخشیدن به چنین سقوط ای، همچنان به دستگیری های گُسترده ی کُنشگرانِ اجتماعی-سیاسی، فرهنگی-هنری و مَدنی ادامه می دهد. دستگیری و فشارآوردن بر کُنشگران آنارشیست و اِنساندوستان فرهنگی-چپ در طول چند ماهه ی اخیر، یکی از همین موارد “پیشگیری کُننده” توسط پولیس نظامی- أمنیتی می باشد.
پس از دستگیری و زندانی شدن «اَفشین حِیرتیان» ( ۲۰ آبان ماه ۱۴۰۴ / ۱۱ نوامبر ۲۰۲۵) یکی از کنشگران آنارشیست، هنرمند تئاتر و همکار «جمعیّت دفاع از حقوقِ کودکانِ کار و خیابان»، مقامات أمنیّتی «مُحدّثه اُلفت شایان» یکی دیگر از کنشگرانِ آنارشیست و یاری رسانِ داوطلب در همین تشکُل غیر انتفاعی را برای چندمین بار احضار نموده و مورد بازپُرسی و فشارآوردنِ ذهنی-روانی قرارداده است. او، دانشجوی علوم اجتماعی، نویسنده و مترجم می باشد که تا کنون چندین مقاله در مورد آنارشیسم، انتقاد از جنایت‌های اِمارت اسلامی در افغانستان و دولت های حاکم بر ایران و اسرائیل، همچنین دفاع قاطع از حقوق مردم فلسطین مُنتشر کرده است.
«جمعیّت دفاع از حقوقِ کودکانِ کار و خیابان» یکی از نهادهای غیرانتفاعی بود که در تاریخ ۲۳ مهرماه ۱۴۰۴ (۱۵ اُکتبر ۲۰۲۵) از ادامه ی فعالیت های مدنی-انسانی بازایستاد و توسط مقامات حکومتی پلمپ گردید. این مرکز دارای واحد های مَددکاری و رَوان‌شناسی بود و به حدود ۴۰۰ کودکِ بازمانده از خدمات آموزشی و حرفه ای در اثر آسیب های اجتماعی، یاری می رساند.