۱-نیچه : او دولت را از دیدگاه تجربه می بیند و کلامش حاصل از مشاهده است . او دولت را هیولای سرد یا بت جدید می نامد که به سردی دروغ می گویید دولت زبان نیک و بد را در هم میکند و به نفع خود دروغ میسازد . پهل
انان و بزرگان را به دور خود جمع می کند و به ریا همه را خدمت گزار ملت می نامد تا محبوب باشد . دولت به نام ملت دروغ میگوید و آفریده های بزرگان را می دزدد و آن را (( فرهنگ )) می نامد , زردآب خود را بالا می آورد و ((روزنامه ))اش می خواند.دولت آنجاست که همگان خود را از نیک و بد به باد میدهند و خودکشی اندک اندک همگان (( زندگی )) نام دارد .

۲-هگل:از نظر او همه چیز ناقص است و در حال تکامل است از جمله انسان و قوانینش .او دولت را تجسم ذهن و تحقق ایده ی اخلاقی می‌داند , آن را ذهن اخلاقی در قالب اراده میداند که می اندیشد و آن چه را می شناسد به قانون تبدیل می کند . دولت یعنی شکوفا شدن ذهن از راه تبدیل شدنش به شکل و نظم جهان یعنی تحقق اراده ی فردی ولو این که او واقعیت دولت را بر واقعیت فرد مقدم تر می داند .

منبع : فیسبوک Farzan Alef /فرزان الف