در این زمستان سرد دریابیم کارتن خوابها را، کودکان وزنان ومردان آواره در کوچههای سرد وتاریک وبی سرانجام ابن شهر را.
چهره فقر زیبا نیست، زشت و بیادب ونا آراسته است، مهربان باشیم، یاری کنیم، بپوشانیم، با غذای گرم، زنده نگه داریم، حیاتی سرگردان، در بیرحمیهای حاکمان خود سر ونا انسان را ، فارغ از ایسمها، فلسفهها….. انسانیت در کوجهها شلاق میخورد.