در شرایط کنونی با توجه به افزایش اختناق در دانشگاه ها می توان دانشگاه و دوران سربازی اجباری را به محل جذب نیرو جهت مبارزه در سطح جامعه تبدیل کرد.
جمهوری اسلامی با حماقت خودش باعث زیرزمینی شدن مبارزات شده است اگرچه مردم نمی توانند در خیابان ها و دانشجویان در دانشگاه ها ابراز مخالفت کنند و حجم مبارزات کاهش پیدا کرده و همزمان نیست و مبارزات پراکنده و ناهماهنگ هستند و همچنین مبارزات بازتاب خبری مناسب پیدا نمی کنند ولی اگر فعالین بتوانند مبارزات گوناگون را به شکل غیر متمرکز سازماندهی و کانالیزه کنند و با استفاده از خلاقیت مبارزاتی خود و تنوع در مبارزه و تبدیل تمام مجامع به محل اینگونه بحث ها تلاش کنند که فضای مباحث سیاسی و اجتماعی و همچنین فضای مبارزاتی را هر چه بیشتر از حالت سکون و ناامیدی نسبی خارج کرده و به جای آن امید به پیروزی را بین مردم افزایش داده تا به طور فعال بتوانند در مبارزه با رژیم مشارکت داشته و به 36 سال جنایات و خفقان سیستماتیک رژیم پایان دهند و اولین قدم در راه اهداف دموکراتیک و آزادیخواهانه را هر چه استوارتر در جهت تغییر و سرنگونی رژیم بردارند.
مبارزات غیر علنی و نیمه علنی گسترده مردم می تواند در جهت وارد کردن ضربات کاری به سیستم سرکوب موثر باشد آنهم با تحمل کم هزینه ترین ضربات و ناکارآمد کردن سیستم سرکوب چنانکه مبارزه به بخشی از زندگی روزمره همگانی مردم تبدیل شود.
تجربه سرکوب گسترده جنبش مردمی در سال 88 نشان داد که مبارزاتی مخفی و غیرعلنی بسیار کم هزینه تر هستند به لحاظ ابعاد سرکوب نسبت به مبارزات علنی خیابانی بنابراین در مبارزات غیر علنی در هر لحظه و در هر مکان و در هر زمانی می توان ضربات مهمی را به ارگان های سرکوبگر وارد نمود منتها بازتاب خبری مبارزات در بالا بردن روحیه مبارزاتی جمعی مردم و تضعیف روحیه عناصر سرکوبگر بسیار موثر هستند.
از طرفی دیگر شعارنویسی بسیار اهمیت دارد چراکه دیوار ها نقش روزنامه های مردمی و رسانه مردمی را بازی می کنند و شعارهای گسترده نشان می دهد که مبارزات مردم وارد فاز جدید و پیگیرانه ای شده است و علاوه بر تقویت روحیه جمعی باعث تحرک بیشتر مخالفین و تضعیف روحیه عوامل سرکوبگر می شود و نقش اعلام حضور دوباره مردم در صحنه مبارزه را بازی می کند و شرایط سیاسی جدیدی را ایجاد می کند و شرایط وارد شدن به مرحله بعدی مبارزه را فراهم می کند.