بخوان
غمگینترین ترانه ات را
وقتی زاغه نشینی میمیرد
بنویس
تمام فحش های جهان را
بر دیواری که بر سر ما میریزد
بگو
از لرزش مصوت ها
وقتی سکوت ماری ست که بر تن واژه می پیچد
بگو ، بنویس ؛ بخوان ، بنال
تف کن سکوت را
دراین سرزمین نحس
که نام کوچکش خاوران است