چرا #آنارشیست های ایران نسبت به آنارشیست های کشورهای دیگر (مثلا ترکیه ) کم کار ترند ؟ چرا فعالیت های حقیقی ( عملی) بسیار کمی دارند ؟

این سئوالی است که در یکی از پیج های آنارشیستی فارسی گذاشته شده است.برای پاسخ به این سئوال می توان چند دلیل را برشمرد.

۱-بخش قابل توجهی از  آنارشیستهای ایران عمدتا توانایی کار جمعی ندارند و بسیار فردگرا و یا بی عمل هستند و بیشتر آنارشیست سبک زندگی یا آنارشیست فرهنگی هستند و نه آنارشیست سیاسی .

۲- آنارشیسم در ایران از چند سال پیش کم کم و آهسته شروع به شکل گیری کرده است اما در ترکیه دارای قدمت زیادی است بنابراین چه به لحاظ کمی و چه به لحاظ کیفی قابل مقایسه با یکدیگر نیستند و این کاملا طبیعی است.

۳- بخش قابل توجهی از آنارشیست های ایران عمدتا در بهترین حالت کار ژورنالیستی و نوشتاری انجام می دهند و فقط به کار فرهنگی اعتقاد دارند.

۴- بخش قابل توجهی از آنارشیستهای ایران عمدتا پیگیرانه مبارزه نمی کنند و تلاش آنها فصلی, گهگاهی است.

۵- آنارشیست ها و مردم در ایران با کمبود منابع مطالعاتی درباره آنارشیسم مواجه هستند در حالی که در ترکیه چنین نیست.

۶- مسئله سانسور و سرکوب شدید در ایران باعث شده که صدای آنارشیست ها به مردم نرسد و آنارشیستهای ایران مجبور به فعالیت مخفی در ایران هستند و همین امر باعث می شود که مبارزات آنها نمود بیرونی پیدا نکند و به چشم نیاید و مشخصا نمی توانند تحت نام آنارشیست در ایران فعالیت علنی یا نیمه علنی بنمایند.

۷- کمبود نیرو در ایران به دلیل سرکوب و همینطور جوان بودن آنارشیسم در ایران که هنوز نتوانسته است در جامعه ریشه بگستراند.

۸- با اینکه آنارشیست ها در ایران وجود دارند اما هنوز با فقدان آنارشیسم در قالب یک جنبش روبرو هستیم.آنارشیست ها متاسفانه  به مانند احزاب دیگر سیاسی متفرق هستند (هر چند که نوع تفرق یکسان نیست)  و ما بیشتر از آنکه گروه های آنارشیستی داشته باشیم منفردین آنارشیست داریم و هر بخشی از آنارشیست ها فعالیت های خود را دارند .

۹-  از إنجاییکه آنارشیستها در ایران فعالیت مخفی می کنند و هم اینکه دستگاه سرکوب اجازه نمی دهد که اخبار مبارزاتی آنها به بیرون درج پیدا کند در این صورت عده ای که درگیر کار مبارزات جدی آنارشیستی نیستند تصور می کنند که آنارشیستهای ایران فعالیت های حقیقی بسیار کمی دارند.

۱۰- بخش قابل توجهی از آنارشیستهای ایران عمدتا از چگونگی سازماندهی و ساختار تشکیلاتی آنارشیستی بی اطلاع هستند که علتش همان جوان بودن آنارشیسم در ایران هست.