جنگ جهانی دوم وقتی پارتیزان ها با ارتش هیتلری مبارزه مسلحانه می کردند کسی آنها را تروریست نمی نامید چراکه مقاومت مسلحانه در مقابل دیکتاتوری فاشیسم جنایتکار هیتلری بود و از آنجائیکه طبیعتا در زمان نازیسم هیتلری چیزی به نام دنیای مجازی نیز وجود نداشت در نتیجه ارتش سایبری هم نبود که در دنیای مجازی برای سربازهای کشته شده هیتلر اشک تمساح بریزد (و به عنوان مثال کسی نمی گفت که : “یک ستوان وظیفه بدبخت! کسی که عمری تو دانشگاه های مملکت آلمان زجر کشیده خون دل خورده واحد پاس کرده دراثر نداشتن پارتی به مرز لهستان افتاده تا دوسال خدمت کنه وخدا میدونه پدرو مادر بدبختش چی میکشن اونوقت جانوران اشغال صفت پارتیزان که تو توحش و بی شرفی دست عالم وآدم رو بستن رگ حیاتشو قطع کنند تف به شرف نداشته پارتیزان ها و هواداراش ! “) و لی وقتی چنین اتفاقی (مبارزه پارتیزانی و مسلجانه ) هر از چتدگاهی به ندرت در ایران رخ می دهد ناگاه سروکله مزدوران ارتش سایبری جمهوری اسلامی پیدا می شود و بسیار ناشیانه با گرفتن قیافه مظلومانه تلاش می کنند که بخشی از مردم را گمراه کنند که برای نیروهای نظامی و امنیتی جنایتکاران داعش شیعه حاکم بر ایران و دژخیمان دلسوزی کنند تا اصل مسئله که همانا مقاومت و مبارزه با جمهوری جنایتکار اسلامی است به فراموشی سپرده شود
عکس یک زن پارتیزان یهودی در جنگ جهانی دوم