لللهو اکبر



بخوری تلخی ناب واژه های یاب
این مشت شاعر نیست
و این شعر
که کشف و ضبط واژه هاست
در فهم آن چه که
بپاشاند
هر قالب و قاب
را
و بزرگی خدا
و شدنش
در انداز ذکر الله اکبر
را
و نه با تسبیح
که با خمپاره انداز
بر پا انداز سرمایه انداز
و ممنوعیت نگاه را
در جهانی که برایمان میبینند :
راز
با چشم پشت
در سجده های طولانی
و گشاد گشاد راه رفتن های خاک انداز
و خوردن همچنان را
از زقوم ریشه انداخته
در خاک هر قوم
و ما را
که بی تاب آب حمیم
از جاش
#فرزان_الف

*درخت زقوم: درختی است که از قعر جهنم می روید و شاخ و برگهایش به همه طبقات جهنم می رود. میوه های آن بسیار خشن و ریز و تلخ و گندیده تر از هر مرداری است
سوره واقعه .آیه ۵١
آیا نعمتهای بهشتی بهتر است یا درخت نفرت انگیز زقوم؟ ما آن را مایه آزمایش و درد و رنج ظالمان قرار دادیم. آن درختی است که از قعر جهنم می روید میوه آن مانند سرهای شیاطین است. اهل دوزخ از آن می خورند و شکمهایشان را از آن پر می کنند. سوره صافات آیه ۶۶

**آب حمیم: . سوره انعام .آیه٧٠
آبی است شبیه فلز ذوب شده یا مس گداخته شده یا آب سیاه رنگ در حال جوش یا ماده سمی در حال گداخته شدن.
اهل جهنم از حرارت جهنم و خصوصا بعد از خوردن زقوم به قدری تشنه می شوند که وقتی به آب حمیم می رسند مثل شتر تشنه آب می خورند . سوره واقعه . آیه ۵۴