فراخوان به مناسبت گردهمایی بلوک *زنان لزب ترانس و فراجنسیتی در تظاهرات ۱۲ مارس سال ۲۰۱۶، ساعت ۱۳، در شهر کلن مقابل کلیسای جامع کلن.
۸ مارس، امروز برای ما یک روز همبستگی بین‌المللی زنان و مبارزه‌ی مشترک آنها برای تحقق ایده‌های فمینیستی برای یک زندگی کرامت‌مند است. این روز در سال ۱۹۲۱ به عنوان روز بین‌المللی زن توسط کنفرانس زنان کمونیست فراخوانده شد.
وقایع شب سال نو در کلن موضوع خشونت جنسی را در حوزه‌ی عمومی در دستور کار روز قرار داد. ولی چرا اکنون؟
تبعیض جنسی و خشونت جنسی پدیده‌های جدیدی نیستند. سده‌هاست که زنان به آن اشاره کرده‌اند و علیه آن دست به تدابیر زده‌اند.
خشونت علیه زنان عمدتاً در حوزه‌های خصوصی، یعنی محیط های آشنا مانند خانواده یا جدایی‌‌ها رخ می‌دهد. ولی همین خشونت‌ها در جشن‌های همگانی مانند شب سال نو، کارناوال، جشن اکتبر، میدان تحریر در مصر یا اعتراضات در پارک گزی استانبول نیز اتفاق می‌افتد.
مردان متجاوز، مردان متجاوز هستند، صرف نظر از این که چه کسی و در کجا هستند.
در آلمان هر سه دقیقه یک زن مورد تجاوز قرار می‌گیرد و در حقیقت نود درصد مردان به نزدیکان تعلق دارند. تازه دست‌درازی‌های جنسی در این آمار در نظر گرفته نشده است.
ولی در گفتمان عمومی کنونی، مسئله‌ی سر این نیست.
از این موضوع در سیاست و رسانه‌ها بهره‌برداری‌های سیاسی می‌شود.
از *زنان و خشونت‌های جنسی علیه آنها استفاده می‌شود تا نژادپرستی مرگبار تقویت شود. به گونه‌ای رفتار می‌شود که گویا واقعاً تبعیض جنسی مشکل اصلی است، در حالی که پناهجویان و مهاجریند که به عنوان مرکز مشکلات مورد هدف قرار می‌گیرند.
حالا گفته می‌شود که به عنوان راه حل آنها باید بازگردانده شوند تا امنیت ما تضمین گردد!
اما نه به نام ما!
بسته‌ی [قانونی] پناهندگی ۲، بازگردانی‌ها در دادگاه‌های سریع، دیوارکشی و مسدود کردن راه‌های کشورهای بالکان و به کار گرفتن نیروهای نظامی در مرزهای برونی اروپا نه تنها به مبارزه علیه تبعیض جنسی و مردسالاری کمکی نخواهد کرد بلکه پیامدهای این سیاست، شدیدترین ضربه را به زنان می‌زند.
زنان فراری هیچ‌گونه امنیتی به هنگام فرار ندارند و اولین کسانی هستند که از سیاست‌های صاحبان قدرت در جهان رنج می‌برند. تبعیض جنسی یک بخش از مناسبات حاکم است. بخشی از نئولیبرالیسم، بخشی از نژادپرستی و سرمایه‌داری است و به همین سادگی از بین رفتنی نیست. قدرت‌های مردسالار همواره در حال برافروختن جنگ هستند: در افغانستان، سوریه، مالی و در خاورمیانه. اغلب هم با همراهی ارتش آلمان و به نام پاسداری از حقوق زنان.
ولی مقاومت در برابر این سیاست چندان قابل مشاهده نیست. این جنگ‌ها ساختارهای اجتماعی را از هم می‌پاشانند.
عملکرد گروه‌های منسوخ و پوسیده‌ی مردانه آن‌چنان زندگی روزمره را آکنده از ترس و هراس کرده‌اند که به مانعی بزرگ بر سر راه مشارکت اجتماعی زنان شده است.
جنگ غرب به اصطلاح دموکراتیک روند به حاشیه راندن* زنان و دختران را هر چه بیشتر تقویت می‌کند. هیچ یک از دولت‌های پیش‌برنده‌ی جنگ، مسئولیت ویرانی حاصل از جنگ را به عهده نمی‌گیرد. به عکس، این ویرانی خودخواسته است و ما بازتاب آن را در مناسبات درونی کشورهای غربی مشاهده می‌کنیم. برای نمونه در اشکالی مانند برقراری وضعیت استثنایی و اعمال محدودیت‌های شدید اجتماعی.
این مجموعه‌ی نظامی- صنعتی، امروزه به یک تجارت بزرگ تبدیل شده که در راستای حفظ قدرت عمل می‌کند. در این مجموعه، خشنونت مردانه از طریق ابزارهایی چون ارتش منظم، سربازان و نیروهای انتظامی خصوصی، پلیس یا حتا گروه‌های بزهکار اعمال می‌نماید.
خشونت همواره تولید و بازتولید می‌شود: از طریق جنگ‌ها، مسایل روزمره، در ساختارهای مردسالارانه خانوادگی و سرانجام در هنجارهای دگرجنس‌گرایی.
زنان در سراسر جهان به این وضعیت نه می‌گویند و اعلام می‌کنند: دیگر کافی‌ست! و در مبارزه علیه سرکوب و نابرابری شرکت می‌کنند. زنان در روژاوا کردی- سوری دست به ایجاد یک گروه مستقل دموکراتیک زده‌اند تا برای دستیابی به یک زندگی با کرامت مبارزه کنند. آنها در پی آن نیستند که خواسته‌هایشان توسط صاحبان قدرت مردسالار کشورها برآورده شود، بلکه تلاش می‌کنند تا برای دفاع از خود و حقوق خود در همه‌ی عرصه‌های اجتماعی خود را متشکل نمایند. همانگونه که در بسیاری از کشورهای جهان مانند چیاپاس، هند، ایران، کشورهای عربی، سنگال و غیره چنین کرده‌اند.
به عنوان *زنان ، لزبین ها، ترانس جندر به هم بپیوندیم!
آن‌چه ما را به هم پیوند می‌دهد، ایده‌ی فمینسم رادیکال است که راه خود را از مناسبات خشونت‌پرور مردسالاری کاملا جدا می‌سازد و به سرمایه‌داری، نژادپرستی، تفکیک‌سازی، جنگ، استثمار پشت می‌کند و بر آن است تا امکان یک زندگی باکرامت را برای همه‌ی انسان‌ها فراهم آورد.
ساختارهای خود را بسازیم.
زنان بطور فعال مبارزه خواهند کرد
پناهجویان خوش آمدید
نابود باد تبعیض جنسیتی و نژاد پرستی
نه، به هر گونه جنگ
پاینوشت : منبع