گفتار روز (۳۹ ) دوشنبه دوم مرداد ۱۳۹۶ –آنارشیسم به معنای انحلال همه نهادهای سیاسی و اجتماعی نیست بلکه آنارشیسم به عبارتی تغییر مدیریت دولتی به مدیریت اجتماعی است.
مخالفان آنارشیسم تصور می کنند که جامعه بی دولت به معنای انهدادم و نابودی تمام نهادهای سیاسی و اجتماعی جامعه و یا در درون ساختار دولتی و حکومتی است ، در حالی که آنارشیسم تغییر مدیریت دولتی به مدیریت اجتماعی است که با مشارکت جمعی شهروندان متحقق می شود.
مخالفین آنارشیسم ، آنارشیستها را به بی برنامگی متهم می کنندحال آنکه اگر به تاریخچه آنارشیسم مراجعه کنند، آنگاه نمی توانند ادعا کنند که آنارشیستها بی برنامه بوده و هستند.در واقع بی اطلاعی آنها از تاریخچه آنارشیسم و ناآشنائی آنها با آنارشیسم ، اینگونه آنها را دچار پیش داوری و قضاوت می کند و آنها را از واقعیت وجودی آنارشیسم دور می سازد.
در جامعه آنارشیستی نهاد ها و ان جی او های مردمی بسیار افزایش پیدا می کند و شوراهای شهر و روستا که اکنون به شکل نمایندگی وجود دارند به شکل مستقیم تبدیل می شوند و علاوه بر اداره شهر و روستا در تدوین قوانین مشارکت مستقیم می کنند.
در هر اداره و کارخانه ای شورایی از کارکنان و کارگران تشکیل می شود که با مدیریت جمعی به خودمدیریتی آن می پردازند. به عنوان مثال هر بیمارستانی خود کار مدیریتی آن را انجام می دهد اما یک شورای سراسری که از همه بیمارستانها تشکیل شده بر کارکرد آنها نیز نظارت می کنند و از آنجا که بیمارستان با محیط زیست هم ارتباط دارد بنابراین شورای سراسری محیط زیست و انجمن محلی محیط زیست بر کارهای مرتبط با محیط زیست بیمارستان نظارت می کنند و شورای شهر نیز بر عملکرد بیمارستان مرتبط با شهر و مردم نظارت می کنند و بیمارستان و کادر پزشکی بر بهداشت و سلامتی مردم شهر نظارت می کنند.
یا به عنوان مثال اگر معدن یا کارخانه ای در شهر و حومه شهر باشد علاوه بر اینکه هر کدام دارای شورا هستند که کار مدیریت آن را انجام می دهد اما مردم شهر نیز در شورا بر کار آنها نظارت می کنند و شورای سراسری و انجمن های محلی محیط زیست و بهداشت بر کارکرد آن نظارت می کنند که محیط زیست آسیب نبیند و سلامت شهروندان به خطر نیفتد.
شورای سراسری خبرنگاران و خبرنگاران محلی نیز بر همه چیز نظارت و خبر رسانی می کنند و بر کار بیمارستان و معدن و کارخانه و………..نظارت و اطلاع رسانی می کنند.