متاسفانه آن گونه که از خبرها پیداست، توماج صالحی رپر اعتراضی دوشنبه گذشته در اصفهان دستگیر شده و ظاهرا اتهام او تبلیغ علیه نظام عنوان شده و هم اکنون در زندان مرکزی اصفهان بسر می برد.
توماج که در کارگاه فلز کار می کرد و فردی از طبقه کارگر بود در آهنگ های خود به تندی به جمهوری اسلامی می تاخت و خصوصا لابی جمهوری اسلامی در غرب و آپولوجیست های حکومتی را بی نصیب نمی گذاشت. همچنین اعتصابات کارگری، سرمایه داری و اوضاع افغانستان از دیگر دغدغه های او بود.
درس های زیادی وجود دارد که باید از او و مبارزه اش یاد گرفت. توماج با اینکه فردی از طبقه محروم بود، به جای هشتگ زدن و پیام تسلیت فرستادن با همان امکانات اندکی که دراختیار داشت در داخل ایران مبارزه عملی می کرد و با وجود اینکه حمایت چندانی در اختیار نداشت از دستگیری، شکنجه و اعدام نمی هراسید.
در روز های اخیر تلاش زیادی از طرف طیف راست و سلطنت طلب برای مصادره توماج صورت گرفته است. البته ما هرکسی با هر گرایش سیاسی که در شرایط فعلی ایران و افغانستان مبارزه(عملی و مستقیم) کرده و روح مقاومت را زنده نگه می دارد تحسین می‌کنیم ولی واقعیت امر این است که توماج افکار عمیق ضدسرمایه داری داشت و همچنین براساس توییتی از او که در آن مردم را به گذر کردن از شاه و آخوند و اداره کشور به صورت مردمی و با خرد جمعی دعوت می‌کند.
او دارای اندیشه های آنارشیستی بوده است(فارغ از این که او خودش را آنارشیست می نامیده یا خیر). این موضوع به خوبی رشد روافزون تفکرات آنارشیستی در بین جوانان ایرانی را نشان می‌دهد که جمهوری اسلامی حتی اگر با چماق زندان و شکنجه و اعدام با امثال توماج صالحی و سهیل عربی و… برخورد کند. باز نخواهد توانست جلوی موج آنارشیسم را در ایران بگیرد.
