آخرین خبرها از وضعیت سُهیل عربی؛ زندانی سیاسی آنارشیست
متاسفانه برخلاف آنچه تصور میشود، همقطار ما سهیل عربی هم چنان در زیر اسارت حکومت فاشیستی جمهوری اسلامی قرار دارد و هماکنون با این که در تبعیدگاه بُرازجان در جنوب غربی ایران به سر میبرد، حکومت استبدادی حاکم بر ایران پروندهی دیگری را برای دستگیری دوبارهی رفیق سهیل عربی باز گذاشته است.
سهیل عربی در حال حاضر محکوم به دو سال تبعید به شهر برازجان واقع در جنوب غربی ایران، بابت اتهام فعالیت تبلیغی علیه نظام از طریق افشاگری درباره اوضاع زندان تهران بزرگ است و این محکومیت قطعی و در حال اجرا می باشد. همچنین او محکوم به چهار سال حبس گردیده است: دو سال بابت اتهام تشویش اذهان عمومی و فعالیت علیه نظام از طریق صدور بیانیهای در اعتراض به کشتار خونین آبان ماه ۹۸ و دادخواهی در آبان، و به جز اینها یک پروندهی بازِ دیگر به دو سال حبس به اتهام توهین به علی خامنهای. تصور کنید دوسال حبس فقط برای اینکه وقتی هم بند سهیل عربی را به دلیل انتقاد به خامنهای به سلول انفرادی انداختند، او با همبندی های دیگر فریاد زدهاند: مرگ بر ستمگر!
محکومیتهای قبلی سهیل عربی در تاریخ دوم خرداد ۱۴۰۰ به پایان رسید. ۸۹۹ روز بابت پرونده سال ۹۲ و پنج سال حبس بابت پروندههای درون زندان که به دلیل انتقاد به اوضاع پُر از فساد و جنایت زندان باز شد و این در حالی است که شش ماه پیش محکومیت سهیل عربی به پایان رسیده بود، اما آزادش نکردند و اکنون با فشارهای بسیار پس از شش ماه تأخیر، از زندان گوهر دشت کرج در روز سه شنبه بیست وپنجم آبان ماه ۱۴۰۰ به شهرستان برازجان تبعید شد. گفته می شود که اجرای انتقال به این تبعید وحشیانه و بی رحمانه اینگونه بوده است:
سه ملیون تومان پول بلیط هواپیما از بستگان سهیل عربی بابت تبعید گرفتند، اما او و دو زندانی دیگر را با خودروی سواری همراه با راننده ی خمار و چُرتی که بارها به لاین مخالف تجاوز کرده و نزدیک بوده با ماشینهای روبه رو تصادفی شدید کنند به آنجا منتقل کردند و این درحالی بوده است که توسط شیادی به نام سروان رمضانی از هرسه زندانی پول این انتقال اَخاذی شده بود!! تمام اینها در حالی اتفاق اوفتاده است که حتی به سهیل عربی اجازه ی درمان پزشکی و وقت تهیه و جمع آوری وسائل شخصی اش را نیز نداده اند.
تصور کنید پس از سپری کردن نزدیک به ده سال در زندانهای یکی از مخوفترین حکومت های جهان و مبتلا شدن به بیماریهای گوناگون، او را از قفسی به قفس دیگر تبعید کرده و تا آخرین ریالش را هم از او چپاول می کنند. انسانی غریب، بدون پول، بدون لباس، بدون تلفن و … با ده سال زندان پُشت سَر و چهار سال زندان پیش رو، با پروندهای باز که خلاصی هم ندارد، تنها و تنها به این دلیل که برای آزادی، برابری و عدالت جنگیده و هم چنان سر افراز در هر شرائطی به مبارزات بر حق خود ادامه می دهد.
تا زمانی که یک انسان در زندان باشد، هیچکس آزاد نیست!
فدراسیون عصر آنارشیسم