گلوی خیابان چرکین است از خشم آبان و سوز دِی
خیابان هایمان با خون شُسته شده است رفیق
اما
مرثیه سکوت خواهد شکست
عصیان ما با آرمان خلق خروش خواهد کرد.
بر ویرانه ها
رُز سیاهی خواهیم کاشت
به یاد تمام آنهائی که در راه آزادی از بین ما رفتند؛
اما،
آرمانشان هنوز هم با ما زنده است!
«تضاد»