در چنین روزی، ۳۰ مارس ۱۹۱۵، فرانسس ساباته لیوپارت*، مبارز مقاومت ضدفاشیست و سرسخت‌ترین چریک ضدفرانکو در هوسپیتالت دو لیوپارت، کاتالونیا متولد شد.

با آغاز جنگ داخلی در ۱۹۳۶، ساباته به ستون آنارشیستی عقاب‌های جوان** پیوست و در جبهه‌ی آراگون علیه ناسیونالیست‌های هوادار ژنرال فرانسیس فرانکو*** جنگید. بعد از شکست جمهوری‌خواهان، او وارد اردوگاهی در فرانسه شد و بعدتر به مقاومت فرانسه علیه اشغال نازی‌ها پیوست.

متعاقب پایان جنگ جهانی دوم، او مجددا وارد اسپانیا شد و به مقاومت زیرزمینی علیه حکومت پیوست. در زمره‌ی کارهای افسانه‌ای وی، او دیگر فعالان زندانی را آزاد کرد، به بانک‌ها دستبرد زد، رهبران فاشیست را ترور کرد و در موقعیت‌های بسیاری مرگ را فریفت.

بعد از سرقت از خانه‌ی یکی از حامیان ثروتمند فرانکو، مانوئل گاریگا****، ساباته یادداشتی باقی گذاشت با این مضمون که: «ما دزد نیستیم، ما مبارزان مقاومت آزادی‌خواهی هستیم. چیزی که ما گرفتیم تنها کمک کوچکی برای تغذیه‌ی کودکان یتیم‌شده و گرسنه‌ی آنتی‌فاشیست‌هایی خواهد بود که شما و امثال شما به آن‌ها شلیک کردید. ما مردمی هستیم که هرگز برای چیزی که از آن ماست التماس نکردیم و نخواهیم کرد. پس تا زمانی که قدرت آن را داشته باشیم، شایسته است برای آزادی طبقه‌ی کارگر اسپانیا مبارزه کنیم. و برای تو، گاریگا، با وجود این که تو قاتل و دزد هستی، ما از خونت گذشتیم، زیرا ما به عنوان آزادی‌خواه برای زندگی انسان ارزش قائل هستیم، چیزی که تو هرگز نداری و حتی محتمل نیست که درک کنی».
ساباته تقریبا از همه‌ی مبارزان فعال مقاومت بیشتر عمر کرد. نهایتا با گلوله‌ی گارد کشوری در ۱۹۶۰ از پای درآمد.

* Francesc Sabaté Llopart
** Young Eagles
*** General Francisco Franco
**** Manuel Garriga

منبع:‌ تاریخ طبقه کارگر