پرتوان‌تر باد مبارزات و مقاومت مردم ایران!
همه می‌دانیم آن‌هایی که غم نان، برابری و آزادی دارند؛ همان‌هایی که به نام شورشیان در تاریخ نامیده شده‌اند؛ روزی برخواهند خواست.
همان ستم‌دیدگان و محرومان؛ همان شورشیانِ هر عصر و زمانه؛ همان‌هایی که هر ازگاهی چون ستاره‌گانی درخشان در صفحه تاریخ بشری می‌درخشند و خدایان و اربابان و اقتدارگرایان را- که همان حکومت و دولت‌ها باشند- برای به زیر کشاندن نشانه می‌گیرند.
همان‌هایی که در کمون پاریس؛ در جنبش اسپانیا بر علیه فاشیسم؛ در کتالونیا؛ در جنبش ماه مه سال 68؛ در جنبش نود ونُه درصدی‌ها؛ در جنبش زاپاتیست‌ها؛ در جنبش‌های کارگری و در جنبش آزادی‌خواهانه روژاوا نیز حضور داشته‌اند.
همان‌هایی که ضد هر قدرت و اقتدارند؛ همان‌های که در فردا سازندگان جامعه دموکراتیک شورایی خودگردان مردمی‌اند:
های شما!
ای دشمنان انسان و آزادی!
شما ای دیکتاتوری‌خواهان متوهم!
آهای شما!
ای جوجه فاشیست‌های توخالی!
از آنارشیسم سخن می‌گوییم که بر هر چه دولت و قدرت و اقتدار است
همان که بنیان آن عدالت و برابری و آزادی است
همان ایده‌ای که جامعه شورایی خودگردان مردمی را خواهد ساخت.
یادآوری می‌کنیم که آنارشیسم همان اندیشه و آرمانی‌ست که به دیکتاتوری‌خواهان هرگز «امان» نخواهد داد تا به قدرت برسند و دیکتاتوری دیگری را برپا کنند.
زنده باد انقلاب!