جنبش/ قیامِ دادخواهی مردم به ویژه از سال ۹۶ به بعد با خرد و کنشگری جمعی پیش رفته و کسی نمی تواند ادعا کند که رهبر جنبش / انقلاب مردم بوده است.
در تجمعات دادخواهانه ی اخیر این مهم را به وضوح می توان دید که خلاقیت و غیر قابل پیش بینی بودن کُنِش‌ها و واکنش‌های مردم، سرکوبگران را شکست داده است و مردم به خوبی فهمیده اند که هیچ کس جز خودشان ناجی نیست و به جای توسل به رهبری بیگانه که هیچ از دردهایش نمی داند، به همت و خلاقیت خودشان متوسل شده اند و از این رو است که در هر مجموعه اعتراضات دادخواهانه ، شاهد رشد و تکامل شعار ها و کنش‌ها هستیم.
سقف آرزوهای مردم بسیار بلند تر از همیشه است، تعویض یک ستمگر با ستمگر دیگر یا آزادی های یواشکی، دیگر در مطالبات مردم جایی ندارد، مردم برای زندگی واقعی، برای نظم، برای برابری، عدالت امنیت و رهایی می جنگند، برای پایان دادن به فساد، تبعیض و هر ستمگر و هر شکلی از ستمگری.
☆
بدیهی است که توقع نداریم یک قیام یا مجموعه ای از تجمعات و تظاهرات بتواند، ظلمی که محصول چندین قرن است را به پایان برساند، اما حتما هر روز مقاومت ما گامی بلند به سوی رهایی است.
هر قیام ما را پخته و دلیر تر از پیش می سازد، این را با مقایسه ی عملکرد مردم و شعارهایشان از ۸۸ تا امروز به نیکی می توان دریافت.
راه افتاده ایم و ترسمان ریخته، هر یک گام به سوی آزادی ” پیروزی است”. انقلاب لحظه تکامل یک جنبش است و همینکه از یا حسین میر حسین به مرگ بر هر شکلی از ستمگری رسیده ایم، یعنی پیروزی انقلاب…
#دادخواهان_دربند
#سهیل_عربی
پنجم مهر ماه ۱۴۰۱