نزدیک شد سپیده، تا چشمهای روشن
زانوی ظلم لرزید، از هیبت تو و من
موهای دخترانه، در شعر باد رقصید
با کوچه های هر شهر، بر شانه های هر زن
مهسا، حدیث، نیکا، خون شد دل خیابان
خشم و خروشمان ریخت، آوار روی دشمن
دیگر اثر ندارد، رعب و هراس و تهدید
فرزند کاوه هستیم، از جنس کوه و آهن
رنگین کمان تر از باغ، گلهای فکر این نسل
با باور رهایی، در بند بند هر تن
پیچیده قصه ی ما، در جای جای گیتی
زیباترین ترانه، رندانه شکل ِگفتن
زن زندگی آزادی زن زندگی آزادی
زن زندگی آزادی زن زندگی آزادی
#مهسا_امینی