عارف قَنبرزهی، ۱۵ ساله و ساکن زاهدان، از همقطاران فدراسیون عصر آنارشیسم و اتحادیۀ آنارکوایگوئیست‌های جغرافیای سیستان و بلوچستان، ۳۱ شهریور ۱۴۰۱ و احتمالاً پس از شناسایی شدن توسط مزدوران رژیم فاشیستی در ۳۰ شهریور۱۴۰۱، به وسیلۀ شلیک مستقیم با کلت و به ضرب دو گلوله، پس از مقاومت در برابر دستگیری با دستانی خالی، در خرابه‌ای که محل سکونتش بود، به قتل رسید.
او یک آنارکوایگوئیست میلیتانت بود که به یادگیری خواندن و نوشتن به زبان فارسی (گجری) مشغول بود و برای امرار معاش دست‌فروشی می‌کرد و در گردهمایی‌های همقطاران علاقۀ شدیدی به مباحث سیاسی روز و تاریخ فلسفه نشان می‌داد.
از همقطارمان هیچ عکسی در دست نیست و همچنین سن این همقطار بنا به گفتۀ خودش حدود پانزده بوده زیرا او نیز مانند بسیاری از مردم ساکن در این جغرافیا از اوراق دولتی_هویتی و مزایای آن بهره مند نبود. او در جمع‌های گوناگون علاقه داشت که در صورت لزوم با نام خانوادگی قنبرزهی نامیده شود.
خاطرات سرفرازی و مبارزاتت همواره در یادمان می‌ماند!
اتحادیۀ آنارکوایگوئیست‌های جغرافیای سیستان و بلوچستان؛ به عنوان بخشی از خودسازماندهی‌های فدراسیون عصر آنارشیسم