به اتمامِ دولت
جهانی جدید
و بازار کار و چنین بندگی
مصمم چنانیم که لرزد ز ترس
چه شیخ و چه قاضی
به سرکردگی
شود چون رها تا ز هر ایده‌ای تن
ببین شوقِ هر «تن»
ز آزادِ «من»
شود چون رها
ببین شوقِ «تن»ها
ز آزادِ «من»
به یادِ تو عارف
و یا حصرِ _ _ U
به یارانِ بی نام
به پایانِ زندان
به مرگِ ستمگر
و یا چشمِ تر
. مصمم بُدیم
. مسلح شدیم
. که شورا کمینِ هدف‌های ماست
شود چون رها تا ز هر ایده‌ای تن
ببین شوقِ هر «تن»
ز آزادِ «من»
شود چون رها
ببین شوقِ «تن»ها
ز آزادِ «من»
پی‌نوشت: جای خالی در سرود، نام یکی از مبارزان زن آنارکوایگوئیست دربند است که همراه چند زن مبارز دیگر، پس از قتل برادرانشان به «زندان» «تبعید»، «شکنجه» و مورد «تعرض» و «تجاوز» واقع شدند و این شعر برای یادبود آن مبارزان و دربندان و همچنین یادبود همقطار پانزده‌سالۀ آنارکوایگوئیست ملیتانت، عارف قنبرزهی سروده شده است.
اطلاعات بیشتر در مورد همقطار عارف قنبرزهی
https://t.me/anegofromworld/3194