تکاپوی سبز نور
با مردمک مترقی
تو با فلسفه شانه هایت
چگونه به دوش کشیدی
بغض چهار نسل مسکوت را
تا خیابان انتحار
ای آگاه به انتها
تو بصیرت خون را
چگونه از شهود درخت به رگ کشیدی
ای گلبرگ آزادی
برای انسداد گرده افشانی تو
گلدان تو را
از بام حقارت
خودکشی کردند
مگر تیر مهلک آرزو
شلیک شده به قلب حصار
زنده خواهد گذاشت شب را
مگر میتوان سارینا
خورشید را با خودکشی بدنام کرد