همانگونه که در این خیزش انقلابی شاهد عملکرد رادیکال عصیان گرایی و شورشی جوانان انقلابی در خیابان های جغرافیایی ایران بوده ایم حال نیز می بینیم که چگونه این شورشیان نترس و شجاع از برای احقاق انقلاب زن زندگی آزادی برای پس از مرگ شان نیز برنامه ریزی کرده اند .
و این است انتخاب یک جوان شورشی که می گوید بر مزار من نماز و قرآن نخوانید برایم عزاداری نکنید شادی کنید .
آیا این صدای جو هیل زمانه است که می شنویم که اینگونه سازماندهی می کند زیرا که می داند حاکم و جلادش دشمن شادی اند . چه سازماندهی بهتر از این که او از سنت و قوانین عزاداری اسلامی قاطعانه در وصیتنامه خود سر باز می زند و در واقع اظهار نفرت می کند .
او همسان جو هیل انارشیست جنبش کارگری که وصیت کرده بود که پس از مرگ من برایم عزاداری نکنید سازماندهی کنید عمل می کند . زیرا که شورشی عصر مان مجید رضا رهنورد ، شعار انقلابش زن زندگی آزادی بود که این شعار با هر چه عزا و مرگ بیگانه است و نویدش شادی ست .