By Hasse-Nima Golkar
پس از استقرار دوباره‌ی حکومت اسلامی–فاشیستی طالبان بر افغانستان (۲۴ مردادماه ۱۴۰۰)، مدارس دخترانه بسته شد و آنان از ادامه‌ی تحصیل ممنوع گردیدند و اینک نوبت به محرومیت دختران جوان از ادامه‌ی تحصیل در مدارس عالی رسیده است.
مطابق دستورالعمل مورخه‌ی ۳۰ آذر ماه (قوس) ۱۴۰۱ (۲۱ دسامبر ۲۰۲۲) «وزارت تحصیلات عالی افغانستان» ، زنان و دختران ” تا اطلاع ثانوی” از تحصیل در دانشگاه های دولتی و خصوصی محروم شده و حق ورود به مکان های آموزشی را ندارند.
در اسلام طالبانی، تنها جایگاه مناسب زنان در قفسِ خانگی است و آنان از شرکت در امور اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی برای تعیین سرنوشت انسانی و آزاد خود محروم می‌باشند. بر همین پایه، دیروز ۳۰ آذر ماه (قوس) و امروز یکم دی ماه (۱ جدی) ۱۴۰۱ آموزگاران و دانشجویان مبارز زن همچون گذشته به طور خودجوش فریاد اعتراض حق طلبانه‌ی خود را در خیابان‌های شهر کابل، تخار و ننگرهار با شعارهای: “نترسید، نترسید، ما همه با هم هستیم – ظلم و ستم شکستیم! / آزادی،برابری!” به گوش مردسالاران و افکار عمومی جهانِ “خواب آلود” رساندند.
در حین حال در اعتراض به این دستور شماری از آموزگاران دانشگاه‌ها استعفا دادند. در ضمن شعار و هشتگ آموزش_برای_همه_یا_هیچ_کس! در شبکه‌های اجتماعی و در اعتراضات خیابانی به همراه بود.
مطابق آخرین گزارش ها در رسانه‌های اجتماعی، در این تظاهرات پنج زن معترض و سه خبرنگار توسط پولیس طالبان دستگیر شده‌اند.
اسلام‌گرایان افراطی به نام طالبان برای نخستین بار از سال ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۱ میلادی با نام “امارت اسلامی افغانستان” دولت را در دست گرفتند و تقریباً بر سه چهارم این کشور حکومت نمودند. پس از حمله‌ی نظامی و اشغال افغانستان توسط آمریکا با همکاری همه جانبه‌ی ناتو، طالبان از قدرت برکنار شدند؛ اما پس از سقوط دولت کابل در ۱۵ آگوست ۲۰۲۱ با کمک آمریکا و ناتو و همچنین چراغ سبز کشورهای چین و روسیه، سایه‌ی حکومت سیاه طالبان بار دیگر بر افغانستان گسترش یافت.
طالبان تا کنون چندین بار دست به قتل عام‌های وحشیانه به ویژه بر علیه مردم هزاره که اکثر شیعی مذهب‌اند، زده اند و این گونه جنایت‌ها همچنین علیه‌ی تمام مردم جنگ‌زده‌ی افغانستان ادامه یافته است.