By Hasse-Nima Golkar
در تاریخ دوّم دی ماه ۱۴۰۱، مرکز فرهنگی کورد «احمد کایا» در مرکز پاریس مورد هجوم مسلحانه ی یک افراطی راستگرا قرار گرفت. این هدیه ای مناسب به دولت اسلامگرا و ضد کوردِ رجب طیب اردوغان بود که درآن سه فعال مبارز سیاسی کورد؛ امینه کارا، عبدالرحمن کیزیل و یک هنرمند میر پرور، خونسردانه به قتل رسیدند و تعدادی نیز زخمی شدند.
این قاتل شصت و نُه ساله، یک راننده ی بازنشسته دولت و دارای سابقه ی جنایی از جمله اینکه پیش از این، با شمشیر به اردوگاه پناهندگان حمله کرده بود. او سپس در دادگاه اعتراف کرد که در این قضیه با هدفی نژادپرستانه عمل نموده است. ما می دانیم که انجام چنین رویدادهائی با توجه به فضای خشونت بار مُکّرر به ویژه از سوی نیروهای راستِ افراطی در فرانسه، چیز جدیدی نیست.
بیشتر تحلیلگران سیاسی معتقدند که این مرد قاتل، اتفاقی به این مکان نرفته است و این اقدام تروریستی دقیقن برای همین زمان برنامه ریزی شده بود، زیرا جلسه ای از زنان رهبری جنبش کوردستان در آنجا بر قرار شده بود تا مراسم بزرگداشت یک کُشتار تروریستی در نزدیک به ده سال پیش (۲۰۱۳ میلادی) را تدارک ببینند که در آن سه زن مبارز کورد نیز در شهر پاریس به قتل رسیدند.
از زمان به قدرت رسیدن اردوغان در تورکیه (ششم شهریور ماه ۱۳۹۳)، او با برگزاری محاکمه های سیاسی، سرکوب و قتل بر علیه نیروهای سیاسی دموکراتیک به ویژه کوردها در داخل و خارج از تورکیه در دستور کار خود قرار داده است. از این رو، در اعتراض به این اقدام وحشیانه، صدها نفر از مردم شورشی در تاریخ سوّم دی ماه ۱۴۰۱ در میدان جمهوری پاریس دست به تظاهرات اعتراضی زدند.
ما آزادیخواهان می بایستی هم اینگونه حملات را به ویژه علیه فعالان مبارز کورد که موفق به شکست دادن خلافت اسلامی فاشیستی (داعش) در روژاوا واقع در شمال و شرق سوریه شدند، محکوم نمائیم و هم برای پایان دادن به طبقه بندی انزجار برانگیز اتحادیه اروپا از حزب کارگران کوردستان (پ.ک.ک) به عنوان یک “سازمان تروریستی” اقدام لازم به عمل آوریم. این موضع پارلمان اروپا، یکی آرزوهای غیرانسانی اردوغان را برآورده کرده و ناتو را که تورکیه یکی از اعضای آن می باشد، خشنود می نماید.