نویسنده: رهیاب

شهروندان محکوم به مرگ!

شهروندان یا ساکنان جغرافیای افغانستان مجرم و محکومی به مرگ اند. طالبان به عنوان حاکم بر این جغرافیا این حکم را اجرا می‌نمایند. این حکم مرگ و مجرم شمردن را عملا در رفتار و گفتار حکام می‌بینیم و تجربه می‌نماییم.

وزیر تحصیلات عالی طالبان در یک سخنرانی‌اش واضیح بیان می‌کند که مخالفان و منتقدان امارت اسلامی واجب القتل اند. با این حساب که اکثر شهروندان افغانستان از فقر، ظلم مصاعف، استبداد و جنایت طالبان به ستوه آمده‌اند، اگر انتقاد نمایند باید کشته شوند، که چنین دستور همه روزه و تکراری درحال عملی شدن است. عمل‌کرد مستبدانه‌ی طالبان علیه فعالان مدنی، معترضان، رسانه‌ها و در کل علیه شهروندان افغانستان که با بازداشت‌ها، شکنجه‌ها و قتل‌های فجیع به همراه است، مبین واقعیتی است که از زبان یک مقام این گروه بیان می‌شود.

روایت‌های مردمی از تلاشی‌های خانه‌به‌خانه مردم توسط سربازان طالب نیز جالب‌توجه است. سربازان طالب با چهره‌های ترسناک و بدون آگاهی قبلی به بهانه‌ی تلاشی، چنان گستاخانه وارد خانه‌های مردم می‌شوند، که انگار همه مجرم و محکوم به تحقیر اند. با بوت‌های گل‌آلود و با تکبر پا در حریم خصوصی مردم می‌گذارند، که از یک طرف موجب ترس و تحقیر اطفال، زنان و اعضای خانواده‌ی گردیده و از طرفی موجب بی‌حرمتی و نقض حقوق حریم خصوصی می‌گردد. این رفتار را به صراحت می‌توان نگاه مجرم‌انگارانه‌ی طالبان به مردم دانست.

طوری‌که چند روز قبل طالبان در ولایت سرپل به بهانه‌ی تلاشی وارد خانه‌ی مسکونی یک باشنده‌ی این ولایت شده، که به یک زن و دو دختر ۱۲ و ۱۴ ساله‌ی این خانواده تجاوز جنسی نمودند. قبل از این نیز افراد طالبان متهم به تجاوزهای جنسی گردیده، اما نه‌تنها که مورد بازپرس قرار نگرفته، بلکه از طرف مقام‌های این گروه حمایت شده‌اند.

این مبرهن است که طالبان از نخستین روزهای تسلط شان بر افغانستان، به مردم نگاه مجرم‌پندارانه دارند. آنان به این باور اند که “در بیست سال دوره‌ی جمهوریت مردم گمراه شده‌اند و حال که امارت اسلامی به زور تفنگ و جهاد پیروز گردیده، این را حق خود می‌دانند، که یا به راه راست هدایت کنند ویا این‌که گردن گمراهان (مردم) را قطع کنند.” این در واقع نگاه واقعی طالبان به مردم است و حتی از این نوع نگاه شان بر مردم منت هم می‌گذارند.

درنتیجه مردم خلاصه شده‌است به زندانیان و برده‌گان طالبان، و دولت‌های جهان هم دارد به گونه‌های مختلف از رژیم طالبان حمایت می‌نمایند. این طرف مردم در سراسیمه‌گی و بی‌پناهی گیرمانده اند و عذاب می‌کشند. پس اگر مردم جهان در کنار مردم افغانستان ایستاده نشود و فریاد بغض‌آلود مارا نشنوند، تاریخ تلخ‌تر از قبل تکرار خواهد شد و این رنج دامن‌گیر کل بشر خواهد شد.

ما مجرم نیستیم!

عدالت برای همه!