نویسنده: رهیاب
طالبان و دو سال نکبت و سیه‌روزی!
در دومین سال تسلط گروه مستبد طالبان بر افغانستان قرار داریم. دقیق دو سال قبل در ۱۵ آگست ۲۰۲۱ حکومت فاشیستی و مفسد جمهوری اسلامی افغانستان به گروه تروریستی طالبان تسلیم داده شد، که در این دو سال زیر نام امارت اسلامی پا بر گلوی مردم مظلوم و فقیر افغانستان گذاشته‌اند.
بی‌تردید طالبان یک شبکه‌ی تروریستی است که بر پایه‌ی اسلام سیاسی و ناسیونالیزم قومی، توسط استخبارات و دولت‌های امپریالیستی بنیان‌گذاری شده‌است که از بدو تاسیس وظیفه و رسالتش ظلم و جنایت بوده‌است.
در طول حاکمیت دو ساله‌ی طالبان بر افغانستان، استبداد، جنایت بشری، قتل، بازداشت و شکنجه‌ی انسان‌ها، زورگیری و چپاول به مال و جان مردم از جمله کارهای است که این گروه انجام داده‌است؛ چون هر سرباز و عضو گروه طالب یک ظالم و قاتل تمام‌عیار است.
هیچ‌نوع امنیت جانی و مالی وجود ندارد، اختناق و سرکوب را امنیت می‌نامند و برای فخرفروشی از آن سود می‌برند.
روایت استبداد این گروه در هر قریه، شهر و کلان‌شهر کوهی از درد است.
مردم با دستان خالی و درمانده نمی‌دانند که چطور از شر این ظالمان رهایی یابند.
زنان از کار و آموزش محروم اند، هیچ‌نوع آزادی وجود ندارد. فقر و بیکاری به اوج رسیده است.
از دهقانان، باغبانان و مالداران به نام عشر و زکات و از دکان‌داران و کسبه‌کاراران به نام مالیات اخاذی‌های کمرشکن می‌گیرند.
و مهمتر از همه جمعیت‌زدایی، کوچ‌های دسته‌جمعی-اجباری و غصب‌زمین‌های مردم با برنامه‌های فاشیستی و قوم‌محورانه صورت می‌گیرد. یعنی طالبان پاکستانی یا “تی‌تی‌پی” را که اکثرا از مناطق خیبرپختونخواه است، در سمت شمال افغانستان جابجا نموده/می‌نمایند.
سنگسار، شکنجه‌های خیابانی و صحرایی، دربند کشیدن و شکنجه‌نمودن مخالفان فکری شان از جمله نمونه‌های جنایت و استبداد این گروه است.
اما این‌طرف، دولت‌ها به گونه‌های مختلف برای تقویت این گروه حاکم از راه‌های اقتصادی، رسانه‌ای، سیاسی و دیپلوماتیک کمک می‌کنند.
حکومت آمریکا به طور مشخص هفته‌وار میلیون‌ها دالر را برای طالبان اهدا می‌کند. همین‌گونه سازمان ملل و دیگر سازمان‌های جهانی به نام‌های مختلف برای این حاکمیت خودخوانده و جنایت‌کار پول می‌دهد و حتی برای این‌ها استیج رسانه‌ای و دیپلوماتیک را فراهم می‌کنند.
پس با توجه به آن ما به این نتیجه می‌رسیم که برای حکومت‌ها و نهادهای به اصطلاح حقوق بشری، درد و رنج مردم افغانستان بی‌ارزش و هیچ بوده‌است.
با این‌حال می‌توان گفت که مردم افغانستان گروگان یک گروه تروریستی شده است، که حکومت‌ها و نهادهای حقوق بشری جهانی یا با کمک به این گروگان‌گیران و یا با بی‌تفاوتی شریک جنایت طالبان گردیده‌اند.
پس می‌توان گفت که حاکمیت، گروگان‌گیری است و گروگان‌گیری جنایت مطلق و شر است.