قد بر افراشته ایم!
نترس و جسور و با شهامتیم، سینه سپر کرده‌ایم و غریو فریادمان به دورها و دوردست‌ها می‌رود از دشت‌ها می‌گذرد در کوهستان‌ها می‌پیچد و آنگاه چون پژواکی بر می‌گردد
که بشنوید:
یا آزادی یا آزادی یا آزادی … .
مردم آزاده جهان روی سخن مان با شماست، مگر جهان کور است و کر که نمی‌شنود این آوای تلخ رسای‌مان از برای آزادی را؟!
مگر این جهان کر است و کور که نمی‌بیند این دست‌های پیش آورده از برای گرفتنِ دستی از سرِ یاری را؟!
دو‌سال است که از یورش طالبان جنایت‌کار به افغانستان می‌گذرد و همچنان ما زنان معترض افغانستانی در مقابل مردان طالبان ایستاده‌ایم.
همه ما شاهدیم که پس از آمدن طالبان، از کار و تحصیل محروم شده خانه نشین شده‌ایم.
بسیاری از ما زندانی شده‌اند، تهدید شده‌اند، دزدیده شده‌اند، تجاوز شده‌اند، کشته شده‌اند، و بسیاری از ما آواره شده‌ایم.
خواست و مطالبه و انتظار یاری از این دولت‌های غربی مدعی دموکراسی نیست؛ جز آنکه تنها یک سخن می‌ماند و بس که بگوییم؛ ای دولت‌ها و قدرتمداران جهانی،
گوش تان را خوب باز کنید، بشنوید و دست حمایت تان را از پشت طالبان جنایت‌کار بردارید!
دست از غارت جغرافیای افغانستان بردارید!
و بدانید که ما زنان افغانستان از پا نخواهیم نشست و با این شعارهای مبارزاتی:
آزادی، استقلال، برابری
مقاومت زندگیست
مبارزه پیروزیست
به پیش خواهیم رفت.
آینده از آن ماست، ما پیروزیم.
++++
تصویر ها: پروانه کبریت
Drawings by Parwana Kebrit
