در این روزها که صدای اعتراض مردم چاه‌آب تخار به گوش می‌رسد، باید با قاطعیت بر ظلم و ستمی که بر آن‌ها می‌رود، انگشت نهاد. زیرا اقدام طالبان و شرکت‌های قراردادی در استخراج معادن طلا نه تنها حقوق بنیادی مردم محلی را نادیده گرفته بلکه به غارت ثروت‌ها و فرودست‌سازی بیشتر مردم محلی، مبتنی بر سیاست‌های فاشیستی انجامیده است.
استخراج معادن باید ابزاری برای بهبود زندگی و توسعه پایدار باشد که بیشتر از هر کسی باید در زندگی مردم محلی دیگرگونی مثبت ایجاد کند. مردم محلی حق دارند در فرآیند تصمیم‌گیری درباره منابع طبیعی خود مشارکت داشته باشند و از ثروت‌های سرزمین شان بهره‌مند شوند.
همچنین، باید به این نکته توجه داشت که اعتراضات مردم چاه‌آب نماد مقاومت در برابر نابرابری مبتنی بر سیاست‌های فاشیستی است.
این مبارزه نه تنها برای حقوق مردم چاه‌آب، بلکه برای تمامی کسانی است که در برابر ظلم ایستاده‌اند و امکان‌های تازه‌ای را در اعتراض به طالبان خلق می‌سازند.
آزادی تنها زمانی معنا پیدا می‌کند که افراد جامعه در فرآیندهای تصمیم‌گیری امکان مشارکت داشته باشند و در ذیل دلیل تراشی‌های گوناگون با سرکوب مواجه نشوند.
ما بر علیه این سرکوب، هم‌صدا و همراه با مردم چاه‌آب تخار خواهیم ماند تا آزادی را به دست آوریم و نه بر امید آن از پا نشینیم.
اتحادیه آنارشیست‌های افغانستان و ایران