به بررسی موضع آنارشیست‌ها در مورد پورنوگرافی
کنش مستقیم روش منطقی و ثابت آنارشیسم است.
– اما گلدمن
پورنوگرافی همچنان موضوعی بحث برانگیز است، حتا در میان آنارشیست‌ها که انتظار می‌رود از قوی‌ترین حامیان آزادی بیان جنسی و اشکال بیان محتوای وابسته به عشق شهوانی باشند.
برخی از آن‌ها به انتقاد از پورنوگرافی پرداخته و حتا در جنبش‌های ضد پورنو شرکت می‌کنند. این تناقض به ویژه زمانی مشهود می‌شود که برخی آنارشیست‌ها به اقدامات افراطی مانند آتش زدن فروشگاه‌های پورنو می‌پردازند، در حالی که دیگران این اقدامات را نادیده می‌گیرند یا از آن انتقاد نمی‌کنند.
چرا کسانی که به آزادی و رهایی جنسی اعتقاد دارند، به نظر می‌رسد اصول خود را در مورد این جور ادبیات و تصاویر فراموش می‌کنند؟!
1: اگرچه سلیقه‌ها و نظرات درباره پورنوگرافی متفاوت است، اما افرادی که از پورنوگرافی خوششان نمی‌آید باید آن را نادیده بگیرند و نه اینکه دیگران را از دیدن آن منع کنند.
2: این که پورنوگرافی و هر چیزی از اشکال بیان محتوای وابسته به عشق شهوانی باعث خشونت علیه زنان می‌شود، نادرست است، حتا زنان هم این موضوع را یک انتخاب شخصی می‌بینند. و خشونت و تبعیض جنس و جنسیتی ریشه‌های عمیق‌تری در جامعه دارد. زنان در پورنوگرافی هیچ‌گونه تحقیر و تبعیض بیشتری نسبت به تصاویر زنان در اکثر ادبیات و رسانه‌های بصری، از رمان‌ها تا فیلم‌ها و تبلیغات مجلات، ندارند. اگر پورن بد تحقیر و یا جنسیت‌گرایی است، بهترین استراتژی این است که از آن انتقاد کنید و با دیگران درمیان بگذارید. در نتیجه مشکل مردسالاری، سیستم و از اساس است.
3: پورنوگرافی باید طیف وسیعی از تمام انسان‌ها بر طیف جنس، جنسیت و گرایش‌های جنسی و بیان جنسیتی را در خود داشته باشد،، نه چیزی که الان ما باهاش رو به رو هستیم، پورنوگرافی نباید بر اساس یک الگوی خاص و برای یک صنعت باشد. چیزی نباید تبدیل به کالا شود و نباید استاندارد برای آدم‌ها شکل داد! و همینطور هر چیزی که مستقیم و یا غیر مستقیم شامل خشونت یا اجبار باشد را باید محکوم کرد. باید سلامت و بهداشت را در نظر گرفت، باید در نظر گرفت که جامعه به آموزش درست هم دسترسی داشته باشد، مخصوصاً افرادی که به طور مستقل محتوای فیزیکی پورن تولید می‌کنند.
4: بعضی‌ها شدن کاسه داغ تر از آش. خیلی‌ها با انتخاب داوطلبانه و علاقه در این سمت هستند. چه در سایت‌های غیراخلاقی و چه صفحات شخصی و اخلاقی خودشون. شما درباره خواننده‌ها و بازیگران و… چه نظری دارید؟ این دقیقاً همونه و هیچ فرقی نمیکنه. نکته مهم اینه که ما با تمام اشکال سرمایه‌داری، انحصارگر، دستوری و تعریف این که چه چیزی خوب است و چه چیزی بد کاملاً مخالف هستیم.
یک گفته برای درک بیشتر از چامسکی: “در یک جمله نباید فقط به ایدئولوژی فکر کنیم یا به کوباندن و از نو ساختن، بسیاری از چیزهایی که در دل جامعه‌ی سرمایه‌دارانه یا دیکتاتور محور وجود دارند ارزش دفاع دارند”
5: حق انتخاب در مورد پورنوگرافی باید حفظ شود و هرگونه تلاش برای سانسور باید محکوم شود. منظور آزادی بی‌قید و شرط عرضه نیست، باید جوامع و افراد به یک درک جمعی در رابطه با برابری و عادلانه تر بودن به گفتگو و مبارزه بپردازند.
6: آنارشیسم به نقد ساختارهای سلطه‌گرانه و محدودکننده می‌پردازد.از دیدگاه آنارشیستی، تابوهای اجتماعی ممکن است شامل مواردی مانند قوانین مربوط به مالکیت، هنجارهای جنسیتی، و حتا باورهای فرهنگی باشند که به نوعی به نفع سیستم‌های سلطه‌گر عمل می‌کنند. در نتیجه نقد تابوها به عنوان بخشی از تلاش‌های خود برای ایجاد یک جامعه عادلانه‌تر و آزادتر می‌پردازند و بر این باور که باید به افراد اجازه داده شود تا ارزش‌ها و هنجارهای خود را بر اساس تجربیات و نیازهای خود شکل دهند.
در نهایت بحث درباره پورنوگرافی خیلی پیچیده تر و طولانی تر از تمام نوشته‌‌های این فرسته است، سعی شد یک بیان ساده و قابل فهم ارائه داده بشه.
آنچه ما نیاز داریم آزادی است، دنیایی عادلانه‌تر و ساختار از پایین به بالا، دنیایی برای همه.
نه خدا – نه ارباب – نه مردسالاری – نه جنسیت‌گرایی
جمعیت‌ها و جوامع خودسازمان یافته!