ما بر علیه جنگ دولت ها می جنگیم
جهانی که در آن زندگی می‌کنیم، آکنده از جنگ‌هایی است که دولت های متمرکز طراحی می‌کنند، اما رنج و ویرانی‌اش را مردم به دوش می‌کشند. ما نه می‌توانیم و نه باید از هیچ جنگی حمایت کنیم که در چهارچوب نظمی نوین، طراحی‌شده توسط آمریکا و اسرائیل، پیش می‌رود. این قدرت‌ها آزادی را نه برای انسان‌ها، بلکه برای استمرار سلطه‌ی خود مطالبه می‌کنند.
آزادی‌ای که با جنگ آن‌ها وعده داده می‌شود، چیزی جز نابودی زیرساخت‌ها، وابستگی هرچه بیشتر، و زیستن در مدار جدیدی از سلطه نیست.
جنگ‌هایی که به نام رهایی به راه می‌افتند، در نهایت انسان را بیش از پیش اسیر چرخه‌ی سلطه و استثمار می‌کنند. ما با این نظم و معمارانش همبستگی نداریم و پیروزی آن‌ها را پیروزی بر علیه آزادی می‌دانیم.
با این‌حال، این موضع هرگز به معنای همراهی با جمهوری اسلامی نیست. حمایت از این حکومت و دولت، دفاع از نیرویی در دوگانه‌ی ساختگی «بیگانه و خودی» است؛ دوگانه‌ای که همواره در نهایت به نفع حاکمیت و علیه مردم عمل کرده است. جمهوری اسلامی، حتی در منطق ناسیونالیستی شیعی خود، هیچ‌گاه با ما در یک جبهه نخواهد بود. مسیر آن، از آغاز تاکنون، از جامعه‌ای که بر آن حکومت می‌کند جدا بوده است.
در حالی که مردم همواره در تغییر و پویایی‌اند، این نظام خود را مالک جان و مال آنان می‌داند و بر آن است که سهمی بر سرنوشت‌شان دارد. اما حقیقت این است که ما با هیچ سرکوبگری—چه در میان قدرت‌های جهانی، چه در میان حاکمان محلی—سهمی مشترک نداریم.
موضع ما، نه در میان دولت‌ها، که در کنار مردم است. آزادی نه از دل جنگ برمی‌آید و نه در سایه‌ی استمرار جمهوری اسلامی محقق می‌شود. تحقق حداکثری آزادی انسان‌ها، تنها در پرتو اراده‌ی مستقل و مبارزه‌ی مردمی ممکن خواهد شد—مبارزه‌ای که مرزهای تحمیل‌شده را در هم می‌شکند و از هیچ قدرت بیرونی مشروعیت نمی‌طلبد.
از این‌رو، ما بر ضرورت مبارزه‌ای همه‌جانبه تأکید می‌کنیم—مبارزه‌ای علیه هر نیروی اقتدارگرایی که بخواهد سرنوشت انسان‌ها را در چنگال خود گیرد، چه با جنگ و ویرانی، چه با سرکوب و سلطه.
آزادی را نه از قدرت‌ها که در کنار مردم باید طلب کرد، و این راه، جز با ایستادگی و مبارزه، پیموده نخواهد شد.
«نه به جنگ دولت‌ها ، آری به جنگ طبقاتی »
فدراسیون عصر آنارشیسم