نویسنده: راوی
گزارش اعتراضات ترکیه: مقاومت در برابر سرکوب دولتی
در هفته‌های اخیر، اعتراضات گسترده‌ای در ترکیه شکل گرفته است، اما سرکوب دولتی و ضعف در سازماندهی، مانع از حرکت‌های منسجم‌تر شده است. نیروهای پلیس با استفاده از استراتژی محاصره، گروه‌های کوچک معترضان را محاصره کرده و اقدام به بازداشت‌های گسترده کرده‌اند. این سرکوب شدید تلاشی آشکار برای ترساندن مردم و کاهش حضور آنها در خیابان‌ها است.
در همین حال، دولت با سوءاستفاده از تعطیلات رسمی ماه رمضان، که از ۳۰ مارس آغاز می‌شود، تلاش دارد تا موج اعتراضات را تضعیف کند. دولت اردوغان به‌طور غیرمعمول این تعطیلات را به ۹ روز افزایش داده است، در حالی که معمولاً تنها ۳ تا ۴ روز طول می‌کشد. این اقدام می‌تواند موقتاً باعث کاهش تجمعات شود، اما بسیاری بر این باورند که اعتراضات در روزهای آینده با قدرت بیشتری ادامه خواهد یافت. اگر این اعتراضات تا اول ماه مه ادامه یابد، سرکوب آن بسیار دشوار خواهد شد.
خشونت پلیس و سرکوب رسانه‌ای
هم‌زمان با افزایش فشار بر معترضان، گزارش‌هایی از خشونت شدید پلیس منتشر شده است. در یکی از موارد تکان‌دهنده، یک زن معترض مورد آزار جنسی پلیس قرار گرفت. همچنین، امروز چندین شبکه تلویزیونی مشمول ممنوعیت پخش شدند، که نشان از تلاش حکومت برای کنترل اطلاعات و جلوگیری از انتشار تصاویر خشونت دولتی دارد. با این حال، فعالان و خبرنگاران تلاش می‌کنند که تمامی این خشونت‌ها را مستند کرده و آرشیو کنند.
نیروهای بکچی: شبه‌نظامیان در خدمت دولت
یکی از پدیده‌های قابل توجه در سرکوب اخیر، افزایش نقش نیروهای «بکچی» است. این نیروها که در ابتدا به‌عنوان گشت‌های شبانه معرفی شدند، امروزه به یکی از بازوهای سرکوب دولتی تبدیل شده‌اند. اگرچه آنها مستقیماً جزو ارتش نیستند، اما اختیاراتی مشابه با پلیس دارند.
نقش بکچی‌ها را می‌توان با سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در ایران مقایسه کرد. همان‌طور که سپاه در ایران نقش فراتر از یک نیروی نظامی دارد و به ابزار سرکوب، کنترل اجتماعی و حمایت از دولت تبدیل شده است، بکچی‌ها نیز در ترکیه به نیروهایی فراتر از یک گروه امنیتی شبانه تبدیل شده‌اند. دولت اردوغان در سال‌های اخیر سرمایه‌گذاری زیادی روی این نیرو کرده و حالا حتی در اعتراضات روزانه از آنها استفاده می‌شود. شب گذشته، گزارش‌هایی منتشر شد که نشان می‌دهد بکچی‌ها با پوشیدن جلیقه‌های پلیس در حال سرکوب اعتراضات بوده‌اند، که این اقدامی غیرقانونی است و نشان‌دهنده کمبود نیرو در میان پلیس رسمی کشور است.
ادامه بازداشت‌ها و آینده اعتراضات
بر اساس آمارهای دولتی، از آغاز اعتراضات تاکنون ۱۸۷۹ نفر بازداشت شده‌اند که از این تعداد، ۲۶۰ نفر به‌طور رسمی زندانی شده و ۴۶۸ نفر با قرار آزادی مشروط آزاد شده‌اند. این در حالی است که گزارش‌های مستقل نشان می‌دهد که تعداد واقعی بازداشت‌شدگان ممکن است بیشتر از این باشد.
با وجود این سرکوب‌ها، امید به ادامه اعتراضات زنده است. خشم عمومی نسبت به سیاست‌های دولت، افزایش مشکلات اقتصادی و سرکوب آزادی‌های مدنی، نشان می‌دهد که این جنبش به‌سادگی خاموش نخواهد شد. شاید در روزهای آینده، به‌ویژه پس از تعطیلات رمضان، موج جدیدی از اعتراضات با سازماندهی بهتر شکل بگیرد.