( نقد دین و دولت در سایه خودکشی و ولادت)
در جهانی که قدرت‌های مذهبی و دولتی دست در دست هم، زنجیرهایی بر گردن انسان‌ها می‌بندند، امروز (دهم سپتامبر 2025 ) را به عنوان روز جهانی جلوگیری از خودکشی جشن می‌گیرند، در حالی که همزمان، پیروان یک ایدئولوژی باستانی، تولد محمد، پیامبر اسلام، را گرامی می‌دارند. چه طنز تلخی!
این دو رویداد، نه تنها تصادفی نیستند، بلکه زنجیره‌ای از سرکوب را آشکار می‌کنند که از بعثت محمد در غار حرا آغاز شد و امروز به جهنمی واقعی در جایی مثل افغانستان تبدیل شده. من، به عنوان یک آنارشیست رادیکال که هر نوع اقتدار – چه الهی، چه دولتی – را رد می‌کنم، این دو را به هم پیوند می‌زنم: تولد و بعثت محمد، نماد تولد یک دین کنترل‌گر است که جوانان را به سوی مرگ سوق می‌دهد، نه زندگی. بیایید این ماسک مقدس را پاره کنیم و حقیقت را فریاد بزنیم: اسلام، مانند هر دین دیگری، ابزاری برای قدرت‌طلبان است که جوامع را خفه می‌کند، و در افغانستان تحت طالبان، این خفگی مستقیماً به انفجار خودکشی‌ها منجر شده.
ابتدا، بیایید محمد و دینش را نقد کنیم، نه با ملاحظه‌های لیبرالی، بلکه با تیغ تیز حقیقت آنارشیستی. محمد، یک تاجر قریشی که ادعای نبوت کرد، در قرن هفتم میلادی، یک سیستم ایدئولوژیک ساخت که بر پایه تسلیم مطلق (اسلام یعنی تسلیم) بنا شده بود. بعثت او – آن لحظه ادعایی وحی در غار – چیزی نبود جز تولد یک امپراتوری مذهبی که زنان را به بردگی می‌کشاند، غیرمسلمانان را به شمشیر تهدید می‌کرد، و آزادی فردی را زیر پای قوانین شریعت له می‌کرد. قرآن، کتابی که از بعثت او سرچشمه گرفت، پر است از دستوراتی برای جهاد، سنگسار، و سرکوب جنسیتی – قوانینی که امروز طالبان، به عنوان وارثان مستقیم این میراث، در افغانستان اجرا می‌کنند. این دین، نه منبع رهایی، بلکه زندان روح است: وعده بهشت پس از مرگ، در حالی که زندگی واقعی را به جهنم تبدیل می‌کند. محمد، با ادعای پیامبری، قدرت را الهی کرد و دولت را با دین آمیخت – همان چیزی که امروز دولت‌های اسلامی را به ماشین‌های کشتار و سرکوب تبدیل کرده. تولد او را جشن بگیرید؟ این جشن تولد مرگ است، مرگ آزادی، مرگ عقل، و مرگ میلیون‌ها جوانی که زیر بار این ایدئولوژی خفه می‌شوند.
حالا، این را به خودکشی‌های فزاینده در افغانستان پیوند بزنیم، جایی که طالبان – محصول مستقیم بعثت و میراث محمد – قدرت را قبضه کرده‌اند. آمارها فریاد می‌زنند: از زمان بازگشت طالبان در 2021، نرخ خودکشی در میان جوانان افغانستانی به طور وحشتناکی افزایش یافته. تنها در چهار ماه گذشته، 42 نفر در 14 استان به دلیل فقر اقتصادی و خشونت خانگی خودکشی کرده‌اند، و در سه ماه اول سال، 55 مورد دیگر گزارش شده، عمدتاً به دلیل محدودیت‌های طالبان. بیش از 80 درصد قربانیان زیر 20 سال هستند، و زنان بیشتر از مردان خودکشی می‌کنند – پدیده‌ای نادر در جهان، اما عادی در افغانستان طالبان. چرا؟ چون بعثت محمد و شریعتش، زنان را به کالا تبدیل کرد: ممنوعیت تحصیل، کار، و حتی خروج از خانه بدون محرم. جوانان افغان، محروم از آموزش، شغل، و امید، در دام افسردگی می‌افتند – افسردگی‌ای که ریشه در سرکوب دینی دارد. طالبان، با اجرای قوانین اسلامی سختگیرانه، نه تنها اقتصاد را نابود کرده (بیکاری و فقر عامل اصلی خودکشی‌هاست)، بلکه روح را هم می‌کشد. این دولت مذهبی، وارث مستقیم تولد محمد، جوانان را به جایی می‌رساند که مرگ را بر زندگی ترجیح دهند.
روز جلوگیری از خودکشی؟!
در سایه تولد محمد، این روز فقط یادآوری است که دین و دولت، قاتلان خاموش هستند.
این فقط افغانستان نیست – هر قدرت مذهبی و دولتی، از واتیکان تا ریاض، از واشنگتن تا پکن، همین کار را می‌کند: کنترل، سرکوب، و نابودی فردیت. دولت‌ها، با قوانین‌شان، و دین‌ها، با وعده‌های دروغین‌شان، انسان را به برده تبدیل می‌کنند. طالبان نمونه افراطی است، اما ریشه در بعثت محمد دارد: یک پیامبر که قدرت را الهی کرد و شورش را گناه. آنارشی واقعی، رد کامل این اقتدارها است – نه تسلیم به الله یا دولت، بلکه آزادی مطلق فرد. جوانان افغان، اگر زنده بمانید، علیه این زنجیرها قیام کنید: دین محمد را به زباله‌دان تاریخ بیندازید، دولت طالبان را سرنگون کنید، و قدرت را در دست خود بگیرید. خودکشی، فرار نیست؛ مبارزه است که رهایی می‌آورد. امروز، در روز جلوگیری از خودکشی، تولد محمد را نه جشن، بلکه عزا بگیرید – عزای میلیاردها زندگی که این ایدئولوژی نابود کرده. زمان آن رسیده که زنجیرها را بگسلانیم و جهانی بدون خدایان و اربابان بسازیم.
برای آزاد بودن، آزادی؛ باید جنگی!
(سین؛بامداد)
تهران
02:02
