زینب جلالیان، زندانی سیاسی مقاوم و شجاع کُرد محکوم به  حبس ابد که در هجدهمین سال حبس و تبعید خود در زندان یزد به‌سر می‌برد، گفت : «مرگ واقعی برای یک مبارز زمانی است که از یاد مردم برود، نه وقتی که اعدام یا کشته می‌شود. او باور دارد اگر مردم او را فراموش کرده باشند، در حقیقت جمهوری اسلامی سال‌هاست او را کشته است. جلالیان از این احساس که شاید در ذهن مردم مرده باشد، رنج می‌برد و می‌گوید این مرگی دردناک‌تر از اعدام است.»

رفیق ، نشان دادی که مقاومت زندگی است و باور داریم که پیروزی نزدیک است .

تا زمانیکه این رژیم جنایتکار اسلامی حاکم است نه تو و نه دیگر زندانیان اسیر و مقاوم ، نه اکنون و نه هیچگاه از یاد مردم نخواهند رفت.

‏تو‌ و همسنگران تو ، سمبل مقاومت مردمی هستید که نزدیک به پنج دهه مقابل جلادان اسلامی حاکم ایستادگی کرده، جنبش‌های عظیم به پا داشته و خونها داده‌اند. چگونه ممکن است از یاد مردم برود؟