وقتی امامی که آخوندها از آن احکام،قوانین،فتاوا و فقه مریضشان را اخذ می کنند با مغز نداشته و پر چین و چروک و خشکیده خود؛سرتاسر بدن یک زن را جسمی شرم آور(عورت) خطاب می نماید.¹
عجیب نیست که این ضحاک عبا بر دوش و لانه کلاغ بر سر، همراه پیروان بر باد رفته اش،که خود و آن دون مایگانِ فروافتاده، متاسفانه کپی خالصی از علی ابن ابیطالب و اصحابش در زمان ما هستند.
صرفا برای چند تار مو از کشتن مهسا امینی ها،نیکا شاکرمی ها و حدیث نجفی ها، لذت برده و هیچ ابایی نداشته باشند.
تکلیف جیره خوران و سرکوبگران رژیم که مشخص بوده و هست،اما بیش از آن، باید دسته ای از مدعیان براندازی جمهوری اسلامی که در بند بند وجودشان، نقد و ستیز با شبح دین،خصوصا دین اسلام را نامربوط و غیر لازم می دانند پرسید:
چگونه می خواهید بدون فروپاشیدن و تارومار کردن عامل/عوامل مشروعیتِ جنایاتِ یک دیکتاتور آن هم خامنهای دیکتاتور،مستبدی از تخم و ترکه استبداد دینی و اتوریته وحی، آن را از بین برده و بر بی اندازید؟
چند نیکا باید جان شیرین از کف بدهند تا جهل مزمن و حال به همزن خویش را کنار گذارده و بفهمید؛از بین بردن نجاست حکومت دینی/اسلامی جز با دین ستیزی، جز با اسلام ستیزی ممکن نبوده و نیست؟
امیدوارم به چشم های فرزندان وطن نگاه کرده و از خجالت،مجالی برای شرم و حیا بیابید.
1. جعفر نچندان صادق:
“الْمَرْأَةُ کُلُّهَا عَوْرَةٌ.”
زن سراسرش عورت است.
«کافی» (ج ۵، ص ۵۲۱)
Rebellion(m.n)