سودان کشوری پهناور در شمال‌شرقی آفریقاست که از نظر فرهنگی، قومی و زبانی تنوع بسیار گسترده‌ای دارد. این سرزمین میان جهان عرب و آفریقا قرار گرفته و همین موقعیت جغرافیایی آن را به نقطه‌ی تلاقی هویت‌ها، منافع سیاسی و درگیری‌های تاریخی بدل کرده است. سودان در سال ۱۹۵۶ از استعمار بریتانیا و مصر مستقل شد، اما از همان ابتدا با چالش‌های سیاسی، اقتصادی و قومی روبه‌رو بود. بی‌ثباتی دولت‌های مرکزی، کودتاهای نظامی و دخالت ارتش در سیاست، مانع شکل‌گیری یک ساختار حکمرانی پایدار شد. یکی از مهم‌ترین رخدادهای تاریخ معاصر سودان، جنگ داخلی طولانی بین شمال و جنوب بود که سرانجام با جدایی سودان جنوبی در سال ۲۰۱۱ پایان یافت.
با این حال، بحران‌ها به پایان نرسید و منطقه دارفور در غرب سودان از اوایل دهه ۲۰۰۰ وارد یکی از خون‌بارترین درگیری‌های آفریقا شد. ریشه این جنگ به ترکیبی از تبعیض تاریخی، کمبود منابع، تغییرات اقلیمی و سیاست‌های نژادی دولت مرکزی علیه جوامع غیرعرب بازمی‌گردد. در این زمینه، گروه شبه‌نظامی «جنجاوید» – متشکل عمدتاً از اعراب مسلح – با حمایت دولت عمرالبشیر برای سرکوب جنبش‌های اعتراضی دارفور به‌کار گرفته شد. جنجاوید به ارتکاب جنایات گسترده علیه غیرنظامیان، از جمله کشتار، آوارگی، تجاوز و سوزاندن روستاها متهم شد و بعدها بخشی از آن‌ها در قالب «نیروهای پشتیبانی سریع» (RSF) سازمان‌دهی مجدد شدند.
در سال ۲۰۲۳، اختلاف میان ارتش سودان و نیروهای پشتیبانی سریع به جنگ داخلی جدیدی تبدیل شد. این جنگ بار دیگر خشونت، قحطی و فروپاشی نهادهای دولتی را تشدید کرد. در این میان، شهر «الفاشر» (Fashir)، مرکز ایالت شمال دارفور، به دلیل موقعیت راهبردی و نقش آن در میزبانی صدها هزار آواره، به یکی از کانون‌های اصلی نبرد و بحران انسانی تبدیل شد. فاشر نه‌تنها از نظر سیاسی، بلکه از نظر نمادین نیز اهمیت دارد، زیرا کنترل آن به معنای سلطه بر بخش بزرگی از دارفور است.
امروز سودان در آستانه یک فاجعه انسانی است: میلیون‌ها نفر آواره شده‌اند، خطر قحطی گسترده وجود دارد و زیرساخت‌های درمانی و آموزشی فروپاشیده است. جامعه جهانی بارها نسبت به وقوع نسل‌کشی جدید هشدار داده، اما واکنش‌ها همچنان ناکافی است. فهم ریشه‌های بحران سودان مستلزم توجه به تاریخ استعمار، تبعیض ساختاری، شکاف‌های قومی و نقش قدرت‌های منطقه‌ای است. راه‌حل پایدار تنها در ایجاد ساختاری دموکراتیک، پایان نظامی‌گری در حکومت، و تضمین عدالت برای قربانیان ممکن خواهد بود.
امروزه این خشونت ها و درگیری ها حتی بیش از پیش تشدید شده اند
و گزارش ها از گزارشگران محلی بر این شرح اند:
شهر الفاشر در سودان تحت محاصره است و در آستانه سقوط قرار داد.
در حمله به تنها بیمارستان فعال در این شهر هفتاد نفر کشته شده اند. نیروهای نظامی تحت حمایت ارتش و دولت مستقر به نیروهای دفاع داوطلبانه و نیروهای دموکراتیک فشار می آورند.
در حمله اخیر ده ها نفر من جمله
فصیل آدم علی.
کهربا جبار
آدم کبیر موسی
عبدل غفار آل طاهر
کشته شده اند
بسیاری از افراد کشته شده و تحت فشار در شهر الفاشر غیرنظامیان و یا کودکان کم تر از هجده سال هستند.
سودان به حمایت فوری احتیاج دارد.
منبع: مقاومت آنارشیستی سودان
