خشونت علیه زن*، خشونت علیه جامعه است!
نامگذاری 25 نوامبر، بعنوان روز “منع خشونت علیه زنان” نتوانسته است مانع آن شود که در سراسر جهان شاهد روزانه و لحظه به لحظه اعمال زور، اعمال خشونت آشکار و پنهان ساختاری، اعمال آزارهای جسمی، جنسی، روانی، عاطفی، اقتصادی و غیره علیه زنان نباشیم.
سیستم سرمایه داری ـ مردسالاری و دولتهای حامی آن با سیاستهای سود محور، چپاول گرایانه، جنگ افروزانه، نژاد پرستانه، زن ستیزانه، نابود کننده زیست محیطی، نه تنها سنگینی این بار را بر دوش زنان نهاده اند، بلکه مستقیما با آنان به جنگ و ستیز می پردازند.
هرچند با رشد آگاهی و افزایش مبارزات، امکان اعمال خشونت جنسی ـ جنسیتی به نسبت دوران خواهران میرابال که شصت و پنج سال پیش بدلیل مبارزاتشان در جمهوری دومینیکن به قتل رسیدند، کاهش یافته است، اما به دلیل ساختار مردـ پدرسالاری حاکم بر اغلب جوامع، خشونت علیه خردسالان، زنان و اعضای جامعه ال جی بی تی+ ، همچنان یکی از رایج‌ترین انواع نقض فاحش حقوق بشر در جهان است.
در ایران زیر سلطه جمهوری اسلامی، خشونت علیه زنان، به شکل سازمان یافته تری، از بالا، توسط قدرت حاکم، به نام قانون و شرع و از پائین، زیر پوست شهر، توسط جامعه مردـ پدرسالار و زن ستیز اعمال می شود
رژِیم جمهوری اسلامی از همان ابتدای سر کار آمدنش، با متوسل شدن به ابزار مذهب و با وضع قوانین قرون وسطائی، زنان را از پایه ای ترین حقوق بشری محروم نمموده است. این رژیم ناتوان از پاسخگویی به معضلات اجتماعی که منجر به کودک همسری، کودک مادری، زن‌کشی، قتل‌هایی به بهانه “ناموس”، و غیره ناشی از فقر اقتصادی و فقر فرهنگی، پیوسته چهره کریه و زن ستیز خود را، هر بار با قوانین ارتجاعی جدیدی به نمایش می گذارد. در کشوری که از درصد بالای فارغ التحصیلان دانشگاهی برخوردار است، با استناد به مذهب و سنت، تحت عنوان “ختنه” ،مثله کردن و ناقص سازی جنسی دختران رواج دارد. جامعه کوئیر همواره در معرض خشونتهای فرهنگی و دولتی قرار داشته است. جمهوری اسلامی از همان ابتدا علنا به فرمان خمینی دشمنی خود را با تحمیل تغییر جنسیت اجباری به همجنس گرایان ، اعلام کرد و آنان را تحت پیگرد قانونی قرار داد.
اخیرا نیز جمهوری اسلامی با دسیسه دیگری تحت لوای قانونی به نام “جوانی جمعیت و تعالی خانواده” جوان سازی آتی جمعیت را شعار خود نموده است که از یکسو از حق پایان خود خواسته بارداری، پیش گیری کرده و زنان* را دوباره به نقش ماشین تولید مثل تنزل میدهد و از دیگر سو تلاش در پرورش نسل جدیدی دارد که در آینده اهداف جمهوری اسلامی را بپیش ببرد.
شدت دستگیریها و موج اعدامها در ایران همچنان رو به افزایش است. حمایت و همراهی زندانیان سیاسی زن از سه شنبه های اعتراضی نه به اعدام، به گسترش چشمگیر ابعاد این اعتصاب غذای اعتراضی که از سوی زندانیان 54 زندان در سراسر ایران حمایت می شود، افزوده است. جمهوری اسلامی کماکان بی توجه به اعتراضات، اخیرا 283 حکم اعدام صادر کرده و بر طبق گزارش سازمان حقوق بشر ایران در ماه اکتبر 2025 دست کم 217 زندانی، از جمله شش زن را اعدام نموده است.
در تقابل با این سیاستها، جنبش سیاسی ـ اجتماعی زنان مبارزات خود را در ابعاد گسترده تری سازماندهی نموده، و در این زمینه تلاش در بالا بردن خودآگاهی سیاسی اجتماعی زنان و جوانان دارد که انعکاس آنرا در جنبش انقلابی “زن زندگی آزادی” شاهد بودیم. سازماندهی مستقل زنان علیه هر گونه ستم جنسی، جنسیتی، نژاد پرستی و دیگر اشکال ستم و سرکوب، در راستای جنبشهای رهائی بخش جامعه است. رهائی زنان، رهائی جامعه است!
ما نهادها و کلکتیوهای چپ، دمکرات، فمینیست و کوئیر امضا کننده‌ی این فراخوان، بمناسبت روز جهانی “مبارزه با خشونت علیه زنان” در روز سه شنبه 25 نوامبر و شنبه 29 نوامبر 2025 برابر با 4 و 8 آذر 1404، در شهرها و در کشورهای مختلف جهان، به خیابان خواهیم آمد تا صدای خود را.در اعتراض به خشونت علیه زنان، علیه اعدام این قتل دولتی را به گوش جهانیان برسانیم.
ما از شما آزادی‌خواهان، از نهادها و تشکل‌های زنان، دانشجویان، کارگران، دادخواهان، از فعالان رفع ستم ملی، فعالان حقوق بشر و محیط زیست و از جامعه‌ی کوئیر+LGBTQIA در سراسر دنیا دعوت می‌کنیم که در همبستگی با مبارزات مردم ایران، علیه هرگونه خشونت علیه زنان و برای هر چه پرشورتر برگزارشدن این اقدام مشترک، با ما همراه شوید.
زن*، زندگی، آزادی – ژن*، ژیان، ئازادی!
مجازات اعدام لغو باید گردد!
زندانی سیاسی آزاد باید گردد!
سرنگون باد جمهوری اسلامی ایران!
زنده باد آزادی، برابری، دموکراسی !
2025-11-12
آمستردام، برلین، فرانکفورت، کاسل، کلن، لندن، ونیز، هامبورگ، هانوفر،وین، استراسبورگ، …
