لطفا برای دیدن تصویر بزرگتر روی کارتون کلیک کنید. این کارتون تلفیقی ست از شعر “چاووشی” شاعر گرانمایه مهدی اخوان ثالث و وضعیت فعلی پناهجویان دریایی.
سخنان مقامات جمهوری اسلامی در روزهای اخیر و ابراز نگرانی مقامات ایران از ناامنی در مرزهای ایران نشان می دهد که جمهوری اسلامی دارد برای ماجراجویی و جنگی دیگر در منطقه خود را آماده می کند که در همین رابطه رهبر جهوری اسلامی از احتمال وقوع جنگ های نیابتی در مرزهای ایران و بعد از…
جنگ جهانی دوم وقتی پارتیزان ها با ارتش هیتلری مبارزه مسلحانه می کردند کسی آنها را تروریست نمی نامید چراکه مقاومت مسلحانه در مقابل دیکتاتوری فاشیسم جنایتکار هیتلری بود و از آنجائیکه طبیعتا در زمان نازیسم هیتلری چیزی به نام دنیای مجازی نیز وجود نداشت در نتیجه ارتش سایبری هم نبود که در دنیای مجازی…
۱- ناانسانیت درخور بحث نیست درخورِ امتناع است. هیچ اکثریتی نمیتواند احکامِ بربریت را تحمیل کند. انتخابِ انسانیِ یکنفره بیش از تصمیمِ ناانسانیِ نفراتِ بسیار اهمیت و تأثیر دارد. کیفیتِ زندهگی فسخکنندهی دیکتاتوریِ عدد و کمیّت است. تفسیر هیچگاه عزمِ راسخِ یکنفره، تا همین چندی پیش، اینهمه نشان نداده بود که قادر است جباران را…
۱– خانوادهی باز و چندهستهیی خانوادهی پدرسالار، یکلَخت، اقتدارآمیز و بسته را که قرنها آماجِ نفرت و خمیرمایهی خوارداشتِ خویش و دیگران بوده است لغو میکند. توجهِ مهرآمیزش به امیال و آگاهی از آنها آموزشگرِ بازیِ همدلیها و بیزاریهاست، که این خود زمینهی بس مساعدی است برای کاربستِ آزادیها، امتناع از قربانیگری، و در پروایِ…
۱– تنها افرادی که خواهانِ آفریدنِ سرنوشتِ خویش اند میتوانند بنیانگذارِ جامعهیی همبسته باشند، رؤیای دیرینهی برادری را تحقق بخشند، و تعارضهای دوشاخهیی چون استثمارکننده و استثمارشونده، منافعِ خصوصی و عمومی، خودخواهی و دگرخواهی، گردنکشی و سرسپاری رمهوار را به گذشتهیی سپریشده دور بریزند. تفسیر بهرغمِ بربریتشان، انسانها از این نبوغ و سخاوت برخوردار بوده…
۱– هیچچیز به اندازهی راست و واقعیبودنِ بیاماواگر، خود را روراستشناختن و در تاریکی و روشنیِ امیال بازشناختن، لذتِ دوستداشتنِ خود را فراهم نمیکند. چنین لذتی با آنچه مدعیِ بیانکردناش به شیوهی نمایشی است ناسازگار است. لذتِ دوستداشتنِ خود، انسان را از خودستایی میرهاند و بنابراین باعثِ رهایی از خوارداشتِ خود و تنفر از خود…
۱‐ پیوند و اتحاد [آلیانس] میانِ طبیعت و موجودِ انسانی، که خود برآمده از طبیعت است، نشانگرِ پایانِ نظامِ اقتصادییی است که بر بهرهکشی توأمانِ هر دو بنیان یافته است. این پیوند، پس از هزارهها، از نو با رابطهی همزیانهی انسان و زمین گره میخورد. نوعی از اقتصادِ برچینی [چیدن بار و بر گیاهان] را…