جبههٔ آنارشیستی

تنهایم وخیالت تکبیرگویان به سان جلادی معمم پرده افکارم را می درد من کوبانی بی دفاع تو ام و یادت مهاجمیکه به قصد کشت شب تا به سحر بر من می تازد

همه شاد بودند آن دو از همه شاد تر اما من شاد ترین بودم من نبودم آن دو با هم خوابیدند نه بیدار بودند خفتگان بیدار آن لحظه آن بوسه بوسه ها شاید و اسپرمی که در رحم مادر خزید و جنایت بزرگ اتفاق افتاد من هست شدم من دیدم من فقر را دیدم فقر…

بیا بیا با من هم صدا شو بیا فریاد بزنیم که صبح خواهد آمد حتی از پس بلندترین شب سال حتی در طولانی ترین زمستان صبح خواهد آمد بیدار شو برخیز بیا به پیشواز صبح صبح برویم صبح که بیاید گل های لاله در دامنه کوهساران خواهند درخشید صبح که بیاید دختران جوان با موهای…

هنوز در عمق رویایم زنی بی وقفه می بارد برای کهنه درد خود،طناب دار می بافد دلش از بغض و کین داغ است لبش صد مهرِ بیداد است برای از خودش گفتن،غم اش را قصد فریاد است دلش قربانی ترس و تن اش صد آسمان دارد خودش هم خوب می داند اسیر دست جلاد است…