جبهه آنارشیستی

«اگرچه زنان از قدرت شوهران شکایت نمی‌کنند، با اینحال هر یک از شوهر خود و یا شوهر دوست خود گلایه می‌کند. این مسئله در مورد تمام موارد بردگی، حداقل در مرحلهٔ آغازین جنبش‌های رهایی طلبی، صادق است. بردگان در ابتدا از قدرت اربابان گلایه نکردند، بلکه از ظلم و ستم آنان شکایت کردند.» – جان…

بنابراین موارد بسیاری است که فمینیست های رادیکال و فمینیست های آنارشیست بر روی آن توافق دارند. ولی فمینیست های آنارشیست درگیر چیزی بیش از این هستند. از آن رو که آنارشیست هستند هدفشان پایان دادن همۀ روابط قدرت است، همۀ موقعیت هایی که افراد می‌توانند به هم زورگویی کنند. برخلاف بعضی فمینیست های رادیکال…

با آنکه مخالفت با دولت، حکومت و اشکال مختلف آتوریته از جایگاه مستحکمی در بین فمینیست های قرن ۱۹ میلادی برخوردار بود، جنبش اخیر فمینیستی که در دهه ی ۶۰ آغاز شد، ریشه در پراکتیس های آنارشیستی داشت. واژه ی آنارکا-فمینیسم از اینجا به دست می آید و به زنان آنارشیستی اطلاق می شود که…

«… برای من قابل فهم است. ذهن رفقای روس بیش از حد انباشته از موفقیت هائی است که بلشویک‌ها در کشورشان داشته‌اند و آنان می‌خواهند بلشویک وار، آنارشیست‌ها را در ارتشی منظبط (؟) متحد کنند…»

“…نقش روشنفکر در جامعه تحت تسلط اقتدار ، ماهیتی چندگانه دارد! بخشی به اقتدار موجود معترضد با بنیاد اقتدار ، مخالفتی ندارند. بدیل اقتدار موجود را در اقتداری دیگر ارزیابی می کنند. بخش دیگر در حوزه معرفت معنائی صرفا صوری از اقتدار دارند که فقط طرد و نفی در آن آشکارتر است .