جبهه آنارشیستی

جاناتان باین، عضو زابالازا، جبهه ی کمونیست – آنارشیست آفریقای جنوبی ست (zabalaza.net). وی با پابلو پامپلونا و تیاگو کالیچو که اعضای سازمان آنارشیستی سوسیالیسم لیبرتر (anarquismosp.org) هستند در پیوند با مبارزات گسترده ی مردم برزیل در ماه ژوئن ۲٠١٣ علیه افزایش بهای بلیت های حمل و نقل عمومی به ویژه در سائوپولو مصاحبه ای…

«آنارشی و کمونیسم» گزارشی ست که کارلو کافیه رو سال ١٨٨٠ در کنگره ی فدراسیون ژوراسی انجمن بین المللی زحمتکشان در شو – لو – فون خواند. نشریه ی آنارشیستی رولته (شورشی) این متن را برای نخستین بار همان سال در ژنو منتشر نمود.

چند نظامی در یک پادگان فرانسوی در طی جنگ استعماری الجزایر (١٩۶٢ – ١۹۵۴) می خواستند مردی تنومند، اما صلح طلب را به اجبار سرباز کنند و بر تنش لباس نظامی بپوشانند. مرد به دیوار سیاه چالی که در آن بود تکیه داد، مشتش را گره کرد و گفت:«پیش آیید و ببینید تا چه اندازه…

مدرسه ی سیار آنارشیست (M. A. S. – Mobile Anarchist School) یک مدرسه ی سیار آلترناتیو، مستقل، خودگردان و غیرانتفاعی ست که برای مردم حاشیه ای، دانشجویان و جوانان از تحصیل بازمانده و فعالان خودگردان تأسیس شده است. یگانه هدف ماس ایجاد یک نظام آموزشی منتقد و تشویق مردم به پرداختن به مسائلی ست که…

به نظر می رسد که فروپاشی اردوگاه شوروی برخی از رفقای آنارشیست را از این جنبه نگران کرده است که بازماندگان مارکسیست بخواهند نظرات آنارشیستی را مصادره به مطلوب بکنند تا خود را بازسازی بنمایند. هر چند این نگرانی موجه است، اما باید یادآوری کرد که چنین شیوه ای تازه نیست و در زمانی که…

متنی از محسن حکیمی روز ۲۸ ژانویه (۸ بهمن ١٣۹٢) در وبلاگ درابا منتشر شده که عنوان «درباره ی مبارزه فرقه ای اپوزیسیون های کارگری در حزب بلشویک» را دارد. این وبلاگ عمدتاً ناشر نظرات و دیدگاه های محسن حکیمی، نویسنده و فعال کارگری است. او در دفاع از کارگران، رنج و آزار فراوانی دیده…

آنارشیسم در زبان سیاسی به معنای نظامی اجتماعی و سیاسی بدون دولت ، یا به طور کلی جامعه‌ایفاقد هرگونه ساختار طبقاتی یا حکومتی و سلسله مراتب قدرت است. آنارشیسم یک جامعه و نظامی است که در آن گل استعدادهای انسانی بدون محدودیت و موانع فرهنگی، طبقاتی، دولتی و اجتماعی شکفته می شود و انسان از…

باکونین می‌گفت ایده دولت خواهی تا مغز استخوان آلمان‌ها رسوب کرده چون آنان در اروپا با تاخیر فراوان بشکل ملتی واحد درآمدند. ایده آنارشیسم هیچگاه در آلمان توده‌ای نشد چون همیشه بصورت پسرخوانده‌ای غریب در حاشیه مبارزات اجتماعی زیست.

اگردرغرب اگزیستنسیالیست هادرقرن بیست لباس سیاه می‌پوشیدند، آنارشیست‌ها درقرن ۱۹ پرچم سیاه را برافراشته وحمل می‌کردند. مورخین آنارشیسم می‌نویسندکه درفرانسه، کابوس شکست وسرکوب کمون پاریس هیچگاه فراموش نشد ونیازبه این تئوری ازآنجابود که جنبش کارگری درزمان کمون پاریس دریک بن بست قرارگرفته بود. جریان ازاین قراربود که درماه مه سال ۱۸۷۱ درخیابانهای پاریس ۲۰۰۰۰ تظاهرکننده…

در کمون پاریس در سال ۱۸۷۱، بعد از قرن‌ها می‌رفت که نخستین اتوپی سوسیالیستی عملی گردد، ولی حاکمیت کمون و شورا‌ها فقط ۷۰ روز طول کشید. فرانسه برای سومین بار جمهوری شد. کمون پاریس انقلابی ایدئولوژیک نبود بلکه انقلاب احساسات بود. بعد از شکست آن، ۲۰۰۰۰ نفر در خیابان‌ها مورد اصابت گلوله قرار گرفتند، ۴۰۰۰۰…